Page 11 - «28 αντίγραφα» - Θεόδωρος Πάλλας - Άνεμος Εκδοτική

28 ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ

Αναζήτησε μια ζωντανή απεικόνιση, και στο πρώτο του
κάλεσμα, γνωστός για τις αμφιλεγόμενες ιδιοτροπίες του,
του στείλαν ό,τι πιο φανταχτερό είχαν.
Της είπε να ποζάρει πάνω στ’ άπνοα κύματα, απορ-
ροφημένος στο κομμάτι μάρμαρου που ήταν έτοιμο κι
ανυπομονούσε να πελεκηθεί. Κάποια στιγμή γύρισε, την
είδε. Για καιρό έμεινε στα μάτια της. Έβλεπε ξανά και
ξανά τη θάλασσα να υποχωρεί, να υποκλίνεται και ν’
αναδύεται αυτή. Για χρόνο έμεινε στα μαλλιά της. Έστα-
ζαν το μέλι του βυθού, φύκια που είχαν πάνω τους το με-
τάξι του ιδανικού. Στο πρόσωπό της. Παράδεισος με το
στάλαγμα των αγγέλων σ’ ερωτικό παροξυσμό. Πουλιά
κελαηδούσαν καθένα τον δικό του σκοπό, συντονισμέ-
να από έναν θεϊκό μαέστρο. Μετά χρόνους, θαρρείς, κα-
τέβηκε στο κορμί της. Τα μάτια του προσπαθούσαν να
πιάσουν τις γραμμές του, εκείνες φείδονταν σε απόκρυ-
φα ακρογιάλια, σε ανήμερες θαλασσινές σπηλιές και σε
πορθμούς που το νερό μια αποτραβιέται και σπαρταρά
στη στεριά και την άλλη προσπαθεί να την κατακτήσει.
Και τον καιρό που ξεπάγωνε, μια άτακτη κίνηση του χε-
ριού, μια ατέρμονη αγερομανία των μαλλιών, μια πνοή
απ’ το στόμα της που άφηνε την πρωινή αύρα να κυνηγά
ηλιοβασιλέματα, του σημάδευε τα πιο απόκρυφα μόρια
που δεν είχαν ως τότε εμποτιστεί από την παρουσία της.
Πέρασε μεγάλος καιρός. Εννιά μήνες. Αυτή, που μήτε
τ’ όνομά της δεν τόλμησε ν’ αφήσει στ’ αυτιά του, παλά-
βωσε με την εριστικότητά του να στέκει απέναντι στο
γυμνό της και να την ανιχνεύει με τις ώρες, παραφρόνη-
σε και μήνυσε πως θα εξαφανιστεί απ’ τον τόπο ετούτον
που οι άνθρωποι επιδιώκουν να μαγαρίσουν το ανθρώπι-
νο και την τελειότητά του.

19