Page 10 - «Εκεί που άργησε να λάμψει ο ήλιος» - Παναγιώτης Ντούσκας - Άνεμος Εκδοτική

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΤΟΥΣΚΑΣ

Η ουρά προχωρούσε. Μπήκανε μέσα. Το Λίκουιντ
Ρουμ ήταν ήδη γεμάτο. Η σκηνή άδεια, ο φωτισμός χαμη-
λός. Το μαύρο κυριαρχούσε. Δεξιά ήταν το μπαρ.
«Θα πιείς κάτι;» την ρώτησε.
«Όχι τώρα, αργότερα».
«Καλά, εγώ πάω να πάρω κάτι» είπε ο Πιτ και κινή-
θηκε προς το μπαρ.
Δεν ήταν τόσο ότι ήθελε κάτι να πιεί. Περισσότερο
χρειαζόταν μερικές στιγμές μόνος του, να πάρει μερικές
βαθιές ανάσες. Να καθαρίσει το μυαλό μου. Να κατα-
λάβω τι γίνεται.
Όμως δεν ήταν και τόσο εύκολο να πάει προς το
μπαρ. Το μέρος είχε ήδη γεμίσει και ανάμεσα σε τόσο
πλήθος μπορούσε να κινηθεί με δυσκολία. Τελικά, μετά
από μια αναμονή που του φάνηκε αιώνια, παρήγγειλε
μια Γκίνες. Ρούφηξε μια γουλιά και άναψε τσιγάρο. Τα
φώτα σιγά σιγά άρχισαν να σβήνουν, ενώ οι προβολείς
φώτισαν τη σκηνή. Οι Goldfrapp βγαίνανε. Πού είναι η
Άλισον; Η Άλισον ήταν η τραγουδίστρια των Goldfrapp.
Εγώ γι’ αυτήν έχω έρθει. Το πρώτο τραγούδι ξεκίναγε
και η Άλισον δεν είχε εμφανιστεί στη σκηνή. Σύντομα ο
Πιτ κατάλαβε το γιατί. Ως πρώτο τραγούδι θα παίζανε
το «Lovely Head», ορχηστρικό, χωρίς τα σφυρίγματα
και τις υψίφωνες νότες της Άλισον. Ο κόσμος χειροκρο-
τούσε. Η συναυλία είχε αρχίσει κι ο Πιτ βρισκόταν ακό-
μα στο μπαρ. Χαλάρωσε, φίλε μου. Σου συμβαίνει κάτι
φανταστικό. Πάρε μερικές βαθιές ανάσες και πήγαινε
πίσω σ’ εκείνη. Σηκώθηκε στις μύτες των παπουτσιών
του, κοιτώντας προς την κατεύθυνσή της. Άντε να δούμε
πώς θα την βρω τώρα ξανά μέσα σε αυτόν τον πανικό.
Υψώνοντας το χέρι που κρατούσε την μπίρα ψηλά, άρ-
χισε να κινείται πάλι μέσα στο πλήθος, προς την Μπριτ.

18