Page 11 - «Ο κύκλος με τη θάλασσα» - Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη - Άνεμος Εκδοτική

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Σόφη ψάχνει τον Άντι και ο Γρηγόρης πα-
λεύει και με τις δυο μας. Το σκάφος σε δέκα δευτε-

ρόλεπτα θα μας λιώσει.
Είμαι στον βυθό, με χιλιάδες μπουρμπουλήθρες
γύρω μου. Έχω ανοιχτά τα μάτια και ακούω τον
υπόκωφο ήχο του σκάφους να ξεμακραίνει. Το
σώμα μου με οδηγεί στην επιφάνεια της θάλασσας.
«Άντιιιιιι!»
Ο Γρηγόρης έχει τραβήξει τη Σόφη έξω, όπου
κάθεται, ξαπλωμένη σχεδόν, ακίνητη στην άμμο,
και πέφτει πάλι στο νερό. Θέλω κι εγώ να φωνάξω,
«Άντι…», δεν έχω όμως φωνή, δεν έχω στόμα, χέ-
ρια, πόδια. Ο τρόμος με έχει παραλύσει και βυθίζο-
μαι. Ο Γρηγόρης τρέχει κολυμπώντας κοντά μου.
Με πιάνει από τις μασχάλες και με βγάζει έξω δί-

πλα στη Σόφη. Φωνάζει απέξω ενώ περπατά στην
άμμο και ξαναχύνεται στην πράσινη θάλασσα.
«Αντρέα! Αντρέα! Άντι! Άντιιιιιι!»
Ο αντίλαλος πολλαπλασιάζει τη φωνή του και
ο κόλπος της Σειρήνας, σε όλη τη λαβωμένη Αμ-
μόχωστο, γεμίζει χιλιάδες Άντιιιιι. Όποιος Άντι εί-
ναι εδώ θα μας έχει ακούσει. Ακόμα και παραπέρα.
Όποιος, εκτός από τον δικό μας. Τα λεπτά που περ-
νούν και χάνονται μοιάζουν να παίρνουν τον Άντι
όλο και πιο μακριά. Τα δάκρυά μου έχουν αρχίσει

να στάζουν στην άμμο και, όσο κι αν προσπαθώ να
κρυφτώ, η Σόφη, που με ένα της βλέμμα μου κάνει
ακτινογραφία, με αγκαλιάζει και κλαίει μαζί μου.

17