Page 13 - «Ο κύκλος με τη θάλασσα» - Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη - Άνεμος Εκδοτική
P. 13
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
κατευθείαν ανάβει το καλοριφέρ. Ο κρύος αέρας
μάς χτυπάει και μας κρυώνει. Τα μαλλιά μας είναι
ακόμη βρεγμένα. Κανείς δεν παραπονιέται όμως.
«Δοκιμάζετε συνέχεια τα τηλέφωνα μέχρι να
πιάσουμε σήμα».
Παίρνω τηλέφωνο ξανά και ξανά. Ο Γρηγόρης
οδηγεί ψύχραιμα. Περνάμε μέσα από τον χωματό-
δρομο και αφήνουμε ολοένα πίσω μας την επαρ-
χία της Αμμοχώστου. Στον δρόμο όλα μού φαί-
νονται ύποπτα: τα αυτοκίνητα που μας προσπερ-
νούν, η θάλασσα που μας ακολουθεί, οι πορτοκα-
λιές, οι μανταρινιές. Μερικά διάσπαρτα εκκλησά-
κια μάς υπενθυμίζουν πως είμαστε σε ελληνοκυπρι-
ακό έδαφος.
Ήθελα να πάμε στο μέρος όπου έχουν στήσει
τα τηλεσκόπια. Ο Άντι μάς ξεναγούσε. Μόλις λίγες
ώρες πριν, καθόταν στη θέση του συνοδηγού και η
μελωδική φωνή του έλιωνε τις αμφιβολίες για την
ελληνικότητα της περιοχής. «Βλέπεις μέχρι και τις
λεπτομέρειες στην αυλή του σπιτιού σου», μας έλε-
γε, περιγράφοντας τα τηλεσκόπια. «Μια αφημένη
μπάλα, ένα ποδηλατάκι με σκασμένα λάστιχα…
Βλέπεις μέσα στα παράθυρα. Τα κεντητά κουρτι-
νάκια, τα απαλά σεμέν που στολίζουν τα ράφια, και
πάνω τους σκονισμένα πορσελάνινα σερβίτσια».
«Σαν να είσαι στην Ελλάδα», είχε πει η Σόφη, κι
αμέσως το μετάνιωσε. Την είχα κλοτσήσει για την
κοτσάνα της.
19
