Page 14 - «Ο κύκλος με τη θάλασσα» - Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη - Άνεμος Εκδοτική

ΜΑΡΙΑ ΛΙΑΣΚΑ-ΜΑΥΡΑΚΗ

«Έτσι Σόφη, σαν να είσαι στην Ελλάδα...», της
είχε απαντήσει ο Άντι.

Έτσι μας έλεγε: «Πάει ο κόσμος και βλέπει από
τα τηλεσκόπια. Βλέπει τη ζωή που τόσο βάναυσα
κόπηκε το 1974. Βλέπει τη ζωή του από το τηλε-
σκόπιο».
«Η μάνα μου δεν γιορτάζει τον Δεκαπενταύγου-
στο», έλεγε ο Άντι. Και πώς να τον γιορτάζει; Έχα-
σε μάνα, πατέρα και άντρα. Με τον Άντι αγκαλιά,
που ήταν δεν ήταν τεσσάρων χρόνων, έτρεχε μετά
τους τουρκικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς

στις 14 Αύγουστου. Ήταν μια ηλιόλουστη, φωτει-
νή, καλοκαιρινή μέρα. Από εκείνες που σε κάνουν
να πιστεύεις πως μόνο καλά μαντάτα μπορούν να
υπάρχουν στον κόσμο. Ο κήπος έλαμπε από τις
πρωινές ακτίνες του ήλιου. Μια μουσική ακουγό-
ταν από το ραδιόφωνο της κουζίνας. Νότες γέμι-
ζαν το νησί μέχρι τις απέναντι ακτές. «Συννεφια-

σμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδιά μου...» Το
φαγητό έκαιγε ακόμα στη φωτιά, και μέχρι τις 16
Αυγούστου κάηκε μαζί του η πόλη, η ζωή, η ψυχή
της. Συρματοπλέγματα τύλιξαν την πόλη.
Από τότε, στέκεται σαν φάντασμα. Τα σιντριβά-
νια της ξερά, και οι ολοζώντανοι φοίνικες θαρρείς
σαν από θαύμα ακόμη αντιστέκονται στην ξεραΐ-
λα τού άλλοτε καταπράσινου τοπίου. Αυτοκίνητα
παρκαρισμένα για χρόνια. Ομπρέλες στη θάλασσα

20