Page 18 - Ο υιός του Νείλου - Εμμανουήλ Γ. Μαύρος - Άνεμος Εκδοτική

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Γ. ΜΑΥΡΟΣ

Σηκώθηκε από την καρέκλα του κι έκλεισε τον
πάπυρο, για να τον κλειδώσει πάλι στην τσάντα ασ-
φαλείας. Την ακούμπησε στο γραφείο μου και ξανα-
κάθισε.
«Θα αναλύσετε αυτόν τον πάπυρο για μένα; Η
αμοιβή σας θα είναι αρκετά μεγάλη».
Κοφτός και αποφασιστικός.
«Ναι, κ. Κράκερ, θα τον μελετήσω».
Με προσλαμβάνει να ερευνήσω έναν πάπυρο
που σίγουρα τα στοιχεία του θα με οδηγήσουν στον
γιο του και στη φίλη του... Όλα τα έχω δει σ’ αυτό το
επάγγελμα, ήρθε κι αυτό.
«Έχετε κάποια ευθύνη εσείς, κ. Κράκερ, για την
εξαφάνιση των παιδιών ή για την κατοχή αυτού του
παπύρου;»
«Με υποπτεύεστε για κάτι, κ. Νάκου; Αν κάπου
ήμουν υπεύθυνος, θα μπορούσα και να τους βρω».
«Όχι κατ’ ανάγκη».
Φάνηκε να γελάει λίγο με αυτό.
«Αλήθεια, κ. Κράκερ, ο γιος σας και η φίλη του
εξαφανίστηκαν. Γιατί δεν πάτε στην αστυνομία;»
«Η αστυνομία κι εγώ…», άρχισε κι ύστερα σταμά-
τησε. «Δεν μου αρέσει να συζητώ τα οικογενειακά μου
προβλήματα με την αστυνομία, και μάλιστα την ισλα-
μική. Αν η έρευνά σας πάει καλά, τα παιδιά θα απο-
καλυφθούν από μόνα τους», είπε με βραχνή φωνή.
Αυτό ακουγόταν αληθινό. Οι χριστιανοί πάντα
είχαν πρόβλημα με τις αρχές, που ανήκουν όλες στην
ισλαμική πλευρά.

22