Page 9 - Ο υιός του Νείλου - Εμμανουήλ Γ. Μαύρος - Άνεμος Εκδοτική

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΝΕΙΛΟΥ

κι έτσι η διάθεσή μου έφτιαξε κάπως. Σε αντίθεση
με το μικρό διαμέρισμά μου, που είναι σχεδόν πά-
ντα άνω κάτω, το γραφείο μου είναι τακτοποιημένο.
Το έπιπλο γραφείο το είχα αγοράσει από το παζάρι
του Αλ Χαλίλ, και είχα βάλει έναν πανέξυπνο Αιγύ-
πτιο να μου κατασκευάσει μια βιβλιοθήκη από ξύλο
σε σχήμα πυραμίδας, που η βάση της θα έμοιαζε στη
σαρκοφάγο του Τουταγχαμών. Γι’ αυτό και η ματιά
όποιου έμπαινε μέσα έφευγε πάντα προς τη βιβλιο-
θήκη. Δυο καρέκλες και μια πολυθρόνα συμπλήρω-
ναν την επίπλωση. Μπορεί να μην περνούσα πολλές
ώρες εδώ μέσα, αλλά μια κάποια εμφάνιση ως δό-
κτωρ την χρειαζόμουν.
Είχα πολλές μέρες να περάσω από δω κι έπρε-
πε ν’ ασχοληθώ με μια στοίβα από λογαριασμούς
και αρχαιολογικά φυλλάδια. Μια εταιρεία προγραμ-
μάτων υπολογιστών ήθελε να κανονίσει μια πα-
ρουσίαση ενός προγράμματος που θα με βοηθούσε
στην έρευνά μου αλλά και στη δουλειά μου στο πα-
νεπιστήμιο. Αναρωτιόμουν αν υπάρχει κάποιο πρό-
γραμμα που, εκτός από το να παρέχει βοήθεια, να
κόβει και χρήμα. Κοίταξα τους λογαριασμούς για να
δω ποιοι επείγαν. Α, εδώ είμαστε, ασφάλεια αυτο-
κινήτου, καλύτερα να την πληρώσω, μονολόγησα.
Τους άλλους τους πέταξα – οι περισσότεροι έρχο-
νταν για πρώτη φορά, κάποιοι για δεύτερη. Συνή-
θως πληρώνω τους λογαριασμούς την τρίτη φορά
που εμφανίζονται. Αν θέλουν τα χρήματα οπωσδή-
ποτε, δεν θα σε ξεχάσουν. Ακόμα κι εδώ, στον αρα-

13