«Φονική εκδίκηση» της Μιράντας Καλλιανού

Κριτική από την Κυριακή Γανίτη

Η Άνεμος εκδοτική εμπιστεύεται, -πολύ ορθώς κατ’ εμέ-, την ανερχόμενη και με δυνατότητες εξέλιξης συγγραφέα Μιράντα Καλλιάνου και εκδίδουν το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Φονική εκδίκηση». Εδώ θα σας εξομολογηθώ κάτι. Πόσες φορές έχω ζηλέψει (με την καλή έννοια του όρου) εκείνους τους αρμόδιους στους εκδοτικούς οίκους που τους δίνεται η δυνατότητα να διαβάσουν πρώτοι/ες τα έργα που λαμβάνουν και να τα εκτιμήσουν. Φανταστείτε το σαν ένα ιδιάζον παιχνίδι ανακάλυψης των κρυμμένων θησαυρών. Ένας κόσμος ονειρικός ξεδιπλώνεται μπροστά τους και το μόνο που πρέπει είναι να έχουν κοφτερή ματιά και οξυδερκή σκέψη, ώστε να μπορέσουν να τα διακρίνουν και να τα επιλέξουν. Σίγουρα, δεν είναι μία εύκολη διαδικασία, αλλά νομίζω πως αξίζει. Και κάπως, έτσι εγώ σήμερα το διάβασα και σας το παρουσιάζω. Ο τίτλος που επέλεξε η συγγραφέας, προφανώς, και δεν χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης. «Φονική εκδίκηση». Δύο απλές και τόσο εκκωφαντικές, την ίδια στιγμή, λέξεις ήταν η αφορμή για να γεννηθούν πολλές σκέψεις στο μυαλό μου, ακούγοντας τον τίτλο για πρώτη φορά.
Η φράση «η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο» είναι γνωστή τοις πάσι. Μην σας πω πως όλοι κι όλες μπορεί να την έχουμε διατυπώσει, ή, σιγομουρμουρίσει κάποια στιγμή στη ζωή μας, κυρίως, όταν μαθαίνουμε πως κάποια κατακριτέα πράξη, ή, ένας ένοχος που μέχρι σήμερα δεν έλαβε την ανάλογη τιμωρία, η μοίρα επέλεξε να τον εκδικηθεί με συγκεκριμένο τρόπο. Χίλιοι δύο είναι οι πιθανοί λόγοι που μπορεί να αναζητήσει και να πάρει την εκδίκησή του ένας άνθρωπος από κάποιον άλλον που μπορεί να τον έχει βλάψει οικονομικά, ηθικά, σωματικά, ψυχικά, στον οικογενειακό, φιλικό, ή, εργασιακό τομέα και με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Η εκδίκηση, δυστυχώς, μπορεί να λάβει πολλές μορφές και τα αποτελέσματά της να είναι ίσως και θανατηφόρα, με τις παράπλευρες απώλειες να μην είναι αμελητέες. Ποια είναι, όμως, η βασικότερη αιτία που θα οδηγήσει έναν άνθρωπο να προβεί σε εκδικητικές πράξεις και τι αντίκτυπο, εντέλει, μπορεί να έχει πάνω του όλο αυτό; Εδώ δεν παύει να τίθεται ένα ζήτημα ηθικής και ορθής στάσης της δικαιοσύνης. Οι αρμόδιες αρχές που έχουν τον καθοριστικό και μόνο δικαίωμα της απόδοσης της δικαιοσύνης και της τιμωρίας των ενόχων, πολλές φορές δεν μπορούν να προβλέψουν κάτι ανάλογο.

Ο λόγος της είναι καθαρός και άκρως ευνόητος. Κάνει ορθή χρήση των εκφραστικών μέσων και πλούσιου λεξιλογίου που σε συνδυασμό με την συνεχόμενη και γρήγορη εναλλαγή σκηνών έχει ως αποτέλεσμα ένα βιβλίο αρκετά καλογραμμένο κι ενδιαφέρον.

Η συγγραφέας επιλέγει, ευφυώς κατά την άποψή μου, να ξεκινήσει την εξιστόρηση των γεγονότων προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό ένα μικρό «δόλωμα». Αρχικά, θα μας συστηθούν μερικά από τα κύρια πρόσωπα της ιστορίας και στην πορεία και τα υπόλοιπα όταν έρθει η καίρια στιγμή, ώστε να έχουμε μπροστά μας ολοκληρωμένη την εικόνα. Θέλετε πως μας χωρίζουν λίγες μέρες από τα Χριστούγεννα και έχουμε αυτήν την γλυκιά αίσθηση και πως το πρώτο δυνατό συμβάν θα λάβει χώρα την ίδια περίοδο, μας βοηθά να μπούμε αυτόματα στο κλίμα του βιβλίου. Οι πιθανοί ένοχοι πολλοί/ες. Καθένας και καθεμία είχε και το δικό του/της όφελος/κίνητρο πίσω απ’ την διάπραξη του εγκλήματος. Κι εμείς εκεί σαν άλλοι/ες ντετέκτιβ στο πλευρό των προσώπων που έχουν προσληφθεί για την διαλεύκανση της υπόθεσης να «παλεύουμε» με τις ανατροπές και τα νέα στοιχεία που συνεχώς προκύπτουν για να φτάσουμε στην λύση του μυστηρίου και την αποκάλυψη του ενόχου.
Η υπόθεση του βιβλίου αποδεικνύει πως το παρελθόν μπορεί να είναι μακρινό, αλλά οι συνέπειες των όποιων πράξεων και αποφάσεών μας δύνανται να μας στοιχειώσουν σαν Ερινύες που απαιτούν από εμάς έναν φόρο αίματος. Οικογενειακές σχέσεις και τραγωδίες, ένοχα μυστικά, λάθη, πάθη, ανοιχτές πληγές, αθώα θύματα, συμφέροντα, χαμένη αθωότητα, εκμετάλλευση, αναζήτηση δικαίωσης και έρωτας μαζί με σασπένς και αγωνία είναι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχθεί η υπόθεση και σταδιακά θα ξετυλιχτεί μέχρι τις τελικές αποκαλύψεις. Για να είμαι ειλικρινής, είχα κατά νου δύο υπόπτους, αλλά η ανατροπή που μας επιφυλάσσει η συγγραφέας με εξέπληξε ευχάριστα. Ο λόγος της είναι καθαρός και άκρως ευνόητος. Κάνει ορθή χρήση των εκφραστικών μέσων και πλούσιου λεξιλογίου που σε συνδυασμό με την συνεχόμενη και γρήγορη εναλλαγή σκηνών έχει ως αποτέλεσμα ένα βιβλίο αρκετά καλογραμμένο κι ενδιαφέρον.
Ολοκληρώνοντας κάπου εδώ την άποψή μου για το βιβλίο, επιλέγω να σταθώ σε ένα σημαντικό, -κατ’ εμέ-, στοιχείο της υπόθεσης που θα έπρεπε να μας απασχολήσει όλους κι όλες. Άραγε, οι άσχημες εμπειρίες που μπορεί να καθόρισαν άρδην την ζωή, την ψυχοσύνθεση μα και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου δικαιολογούν την ανάγκη για εκδίκηση; Όπως ανέφερα παραπάνω, είναι κάτι που από καθαρά ηθική πλευρά θα μας προβληματίσει. Δεν ξέρω να σας πω με σιγουριά, αλλά ίσως και να κατανοούμε, χωρίς να επικροτούμε, τις πράξεις κάποιων ανθρώπων. Και το κυριότερο όλων. Πώς μπορεί να ζουν μετά από όλο αυτό; Η πολυπόθητη λύτρωση θα τους/τις βρει, ή, τελικά ο πόνος δεν μειώθηκε ούτε στο ελάχιστο;
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!