«Το άνθος της μπαμπακιάς» - Γράφει ο Γιώργος Μετήλλιας - 28/6/2013

Όταν τελειώνουν τα αντίτυπα ενός σημαντικού έργου, επιβάλλεται η ανατύπωσή τους. Η επανέκδοση της ποιητικής συλλογής «το άνθος της μπαμπακιάς» συνέβηκε νομοτελειακά. Την 26/6/2013 απολαύσαμε την άψογα οργανωμένη παρουσίασή της. Δεμένος με τον Γαβρίλη Ιστικόπουλο συναδελφικά, φιλικά και, κυρίως, ιδεολογικά, φυσικό ήταν να μου αφιερώσει ένα από τα πρώτα αντίτυπα της πρώτης εκδοτικής του απόπειρας. 

Στην πρώτη σελίδα έγραφε: Στον Γιώργη…που μ’ έσπρωξε στην μπαμπακιά…! Γαβρίλης 22/9/92

Είκοσι και…χρόνια από τότε! Ευτυχώς, και οι δύο αλλαγμένοι: Βιολογικά, συναισθηματικά, πνευματικά…Το άνθος της μπαμπακιάς αμετάβλητο. Φυσικά, εφόσον είναι διαχρονικό! Αυτό το πολύστιχο ποίημα, είναι η ατέρμονη διαδρομή του Γαβρίλη μέσα στην Ποίηση, με την Ποίηση, για την Ποίηση. Εκφράζει την αγωνία του να Την κερδίσει, να Την βιάσει, να Την απογειώσει, να Την πλαγιάσει στη γη, μ΄ εκείνον δίπλα Της. Όπως όλοι οι ερωτευμένοι, ο Γαβρίλης φτάνει στην υπερβολή για…και με το αντικείμενο του πόθου του. Προσωπικά, έχω αποδεχτεί το πληθωρικό ταπεραμέντο του. Θεωρώ ευλογία το ότι στον Τόπο μας πολλοί άνθρωποι καταγράφουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αρές ή τις ευχές τους. Θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα να διαβάσω όλα τα γραπτά. Αδύνατον… Και πώς επιλέγει κάποιος;...Προσωπικά, έχω αφεθεί στις συμπτώσεις και στη γνώμη ανθρώπων των οποίων εκτιμώ την κρίση. Σε όσους εκτιμούν τη δική μου κρίση, συστήνω ανεπιφύλακτα «Το άνθος της μπαμπακιάς» του Γαβρίλη Ιστικόπουλου και της «Άνεμος Εκδοτική».

Πηγή