Page 6 - «Ευτοπία-τα χρόνια του μανιφέστου» - Άννη Παπαθεοδώρου - Άνεμος Εκδοτική

ΑΝΝΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

Εντάξει, πρέπει να ντυθώ τώρα. Θα βάλω λοιπόν τα καλά
μου για την περίσταση. Όλοι θα βάλουν τα καλά τους για την
περίσταση. Η μαμά, ο μπαμπάς, ακόμα και η Μαρούλα. Η
αδελφή μου θα νευριάσει πολύ που δεν θα φορέσει σήμερα
αυτά τα ξέφρενα, όπως τα αποκαλεί ο μπαμπάς, ρούχα. Ούτε
κοντά ούτε πολύχρωμα. Θα βάλει κι αυτή τα σοβαρά της ρού-
χα, όπως απαιτεί η περίσταση.
Θα ’ναι και οι θείοι εκεί. Θείοι, θείες, ξαδέλφια. Πρώτοι και
δεύτεροι θείοι και θείες, πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια. Ίσως
και τρίτα. Όλοι οι συγγενείς εκεί. Κοντινοί και μακρινοί.
Θα ’ναι και φίλοι εκεί. Όλοι οι γέροι, φίλοι του παππού και
της γιαγιάς, οι νεότεροι φίλοι των γονιών και των θείων μου,
αλλά και οι γιοι και οι κόρες των φίλων του παππού και της
γιαγιάς. Και όλοι θα φέρουν και τα παιδιά τους. Όλοι καλά
ντυμένοι και σοβαρά. Όπως απαιτεί η περίσταση. Δεν θα φέ-
ρουν δώρα. Όχι. Μου το είπε με σιγουριά η μαμά. Μπορεί ο
παππούς να έχει την τιμητική του, αλλά τι να τα κάνει τώρα τα
δώρα; Δεν θα τα χρειαστεί πλέον.
«Ε, ας έφερναν δώρα για μας» της είπα.
«Μα είναι η μέρα του παππού» απάντησε.
Να αρχίσω να ντύνομαι μήπως; Ποπό, θα φάμε όλη τη
μέρα σήμερα.
Μου έχουν περιγράψει τι θα γίνει. Βλέπετε, είναι η πρώτη
μου κηδεία και είναι πολύ μεγάλη διαδικασία, όπως μου είπαν.
Θα είναι σίγουρα πολύ κουραστικό, αλλά πρέπει όλοι να επι-
δείξουμε χαρακτήρα, όπως μου είπαν οι γονείς μου, γιατί αυτό
απαιτεί η περίσταση.
Εμείς, οι γονείς μου, εγώ, η Μαρούλα, η θεία και η οικο-
γένειά της, θα είμαστε επί της υποδοχής. Και επίσης θα είμα-
στε η πρώτη γραμμή, όπως λέει ο μπαμπάς. Πρέπει να είμαστε
και ωραίοι και σοβαροί. Όχι πολύ θλιμμένοι, αλλά και καθό-
λου χαρούμενοι.

12