Page 11 - «Tα κορίτσια πίσω από τη χαραμάδα» - Βάσω Ζαφειροπούλου - Άνεμος Εκδοτική

ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑΜΑΔΑ

«Θέλω. Πού είναι όμως τα πολλά κοριτσάκια σαν κι
εμένα;»
«Όπου να ’ναι θα φανούν. Έχουν πάει με τη δεσποινίδα
Ναυσικά στο λούνα παρκ».
Η Μαριάνθη μπήκε στη μέση.
«Θα σου αρέσει. Θα δεις τι όμορφα θα περνάς. Κι εμείς
θα ερχόμαστε κάθε Κυριακή. Και η Αντωνία κι ο θείος
σου, που τον αγαπάς πιο πολύ από εμένα!» έκανε με πα-
ράπονο.
Ούτε που καταδέχτηκα να της ρίξω ματιά. Το μάτι μου
δεν ξεκολλούσε πια απ’ τον άγνωστο γίγαντα, που μου χα-
μογελούσε λες και με ήξερε και χτες.
«Επομένως, καλωσήρθες στη μεγάλη μας οικογένεια»
κατέληξε ήρεμος. «Από δω κι εμπρός, εγώ θα είμαι ο πατέ-
ρας σου. Ο πατέρας!»
Δεν πρόλαβε ν’ αποσώσει τη λέξη πατέρας και ο διά-
δρομος τραντάχτηκε από τρεχαλητά και τσιρίδες. Ένα
τσούρμο από κορίτσια όρμησαν μες στο άχαρο κρύο δω-
μάτιο.
«Καλησπέρα πατέρα, καλησπέρα πατέρα!» ξεφώνιζαν
με ξαναμμένες μουρίτσες και πήραν να του φιλάει μία μία
το δεξί χέρι που τους είχε απλώσει.
«Καλωσήρθατε, καλωσήρθατε! Περάσατε καλά;»
«Μάλιστα!»
«Ελάτε τώρα να γνωρίσετε μια καινούργια σας αδελφή.
Έχει κι ωραίο όνομα. Τη λένε Μαρίνα!»
Η καρδιά μου φτεροκοπούσε από χαρά. Ώστε αλήθεια
μου έλεγαν οι θείοι μου. Πόσα κορίτσια! Άλλα μεγάλα,
άλλα μικρότερα από εμένα, λίγα σαν κι εμένα, κι όλα τους
σχημάτισαν έναν κύκλο ολόγυρά μου. Ο πατέρας ξαναμί-
λησε.

19