Page 20 - Μα, το ψάρι είναι φρούτο - Άνεμος Εκδοτική

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

σκονισμένες, τα τσιγκέλια του κρέατος γυμνά, το χα-
λάκι της πόρτας όμως παρέμενε εξωτερικά του κατα-

στήματος. Εκεί κούρνιαζε τα βράδια, εκεί κοιμόταν κι
έκανε όνειρα γεμάτα από χάδια ανθρώπων και πια-
τάκια γεμάτα λουκάνικα, πλημμυρισμένα από κύμι-
νο, σκόρδο και αρωματικό πιπέρι. Μόνο όταν φύσα-
γε πολύ και κοκάλωνε ολόκληρη, χωνόταν ανάμεσα
στα ψυγεία των αναψυκτικών του διπλανού περίπτε-
ρου, να θερμανθεί απ’ τους κινητήρες τους ή κρυβό-
ταν στ’ άδεια χαρτόκουτα, αλλά σ’ αυτά, εκπαιδεύ-
τηκε να στρίβει τα χαρτόνια με τον πισινό της με τρό-

πο τέτοιο, που πάλι το μαγαζί έβλεπε με τα γερμένα
ματάκια της πριν αποκοιμηθεί. Ήτανε παρηγοριά της
η εικόνα του.

Έπειτα πέρασε κι άλλος καιρός, η πόρτα του κρεο-
πωλείου γέμισε λογαριασμούς του ηλεκτρικού και του
νερού, που κανένας δεν υπήρχε ν’ ανοίξει, ούτε και ν’

αποπληρώσει. Οι υπηρεσίες έστειλαν και ξανάστειλαν
και ξανάστειλαν, ώσπου κάποτε βαρέθηκαν να στέλ-
νουν κι έκοψαν νερό και ρεύμα, κι ένα πρωί η Χίτ-
λερ είδε τη μικρή ταμπέλα έξω και μια λωρίδα βιολε-
τιά λάμπα, που έκαιγε μέρα νύχτα μέσα, να σβήνουν.
Έγειρε το κεφαλάκι της στο πλάι μελαγχολικά, γιατί
κατάλαβε πως κανείς δε θα ξαναρχόταν. Κι ένα με-
σημέρι που έλειπε προς νερού της, ο μπάρμπας που
σκούπιζε με μια παλιά ψάθινη σκούπα τα πεζοδρόμια

όταν πέρασε, πήρε και το δικό της χαλάκι.

24