Page 9 - Ψήγματα - Άνεμος Εκδοτική

ΑΜΥ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ

Τρελή ζητά άσυλο

Άκουσα να μουρμουρίζει ο άνεμος.
– Σε ξέχασε η αγάπη!
Ε, και;
Το σώμα παρέδωσα ανεπιστρεπτί στην τρέλα μου.
Ξέρεις...
Έρωτα φτύνω που σε ζήλια γυρίζει
και σφαλίζω την κάσα μου, αφού πρώτα έχω γράψει.
Τη ζωή μου όλη σε κομμάτια ασυναρμολόγητα,
το χάος μέσα σε όρια έξω λογικής.
Είναι, καλέ μου, το νόημα, ιερόδουλο πλάσμα,
άπιαστο και απρόσωπο για φθηνούς σαν κι εσένα.
Ξέρεις...
Τη νύχτα μου ζύγιασα όταν ακόμη τη μέρα φλέρταρε,
το πάθος βάστηξα μονάχα να θυμίζει ότι υπήρξα.
Σώμα με σώμα.

Εγώ και η ποίηση λέμε πως κάποτε υπήρξε ο στίχος.

– Τώρα στα τρις κατάρατα βαδίζει μόνος.

14