Page 20 - Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα - Αναστασία Κορινθίου-Δικαία Μαραβέλια - Άνεμος Εκδοτική

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ • ΔΙΚΑΙΑ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑ

Ο Έρωτας. Κατάρα και σατανικό σχέδιο ήταν για
την κυρα-Δικαία, την όμορφη χήρα, το Δικισσί της
Σύμης. Ήταν είκοσι χρονών σαν πνίγηκε ο ψαράς
άντρας της στα βαθιά νερά της Καλύμνου και πνίγη-
κε κι εκείνη στα ρηχά μυαλά της προκατάληψης. Νέα,
όμορφη μωρομάνα, που δεν είχε στον ήλιο μοίρα,
παρά μονάχα ξανθά μαλλιά και μάτια πράσινα φωτει-
νά σαν νεράιδας, καμωμένα να ξεμυαλίζουν τα αρσε-
νικά και να γεννούν ζήλια στις άλλες Συμιακές. Θρά-
σος το ξανθό της στις άλλες μαύρες πλεξούδες ανάμε-
σα, θράσος που και τα μαύρα του πένθους της πήγαι-
ναν τόσο όμορφα.
Στον ήλιο μοίρα δεν είχε το Δικισσί και με την Αλε-
μήνα της αγκαλιά, βγήκε ένα πρωινό να γυρέψει δου-
λειά σε όλα τα πλουσιόσπιτα, τα καπετανόσπιτα του
νησιού της. Οι άλλες κυράδες χάρηκαν που τα τριψί-
ματα στα ρούχα τους με αλισίβα, να ασπρίσουν και να
γυαλίσουν τα προικιά τους, θα έκαναν τα χέρια της
άπροικης να μαυρίσουν, να ζαρώσουν, να γεράσουν
πριν την ώρα τους. Η φουρνάρισσα, η Κόμισσα, ήταν
η πρώτη που της έδωσε δουλειά και πικρό ψωμί. Κυρά
και αρχόντισσα ήταν, άσχημη όμως και πιότερο στην
ψυχή.
«Να φοβάσαι τον άσχημο τον άνθρωπο, κοράκι
μου. Σημάδι του Θεού είναι τα σημάδια πάνω του, πως
η καρδιά του ασχήμια έχει και κακίες. Τα χείλη τα λε-
πτά, αφίλητα χείλη είναι, που λόγια μόνο λένε κακά
για τους άλλους. Να το θυμάσαι τούτο».
Το θυμάται η Αλμήνα, πώς να το ξεχάσει. Πώς να
ξεχάσει όσα πέρασε με μια μάνα, να βγάζει πάνω της
όλους τους φόβους τους άφοβους των ανθρώπων, των

30