Page 8 - Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα - Αναστασία Κορινθίου-Δικαία Μαραβέλια - Άνεμος Εκδοτική

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥ • ΔΙΚΑΙΑ ΜΑΡΑΒΕΛΙΑ

δεν της άρεσε καθόλου, το μισούσε το κουτσομπολιό.
Είχε μάθει πια να κλείνει τα αυτιά της σε κακόβουλα
σχόλια. Θυμάται τότε που ήταν κοριτσάκι και περνού-
σε ώρες ατέλειωτες στον φούρνο που είχαν, προικιό
της μάνας της κι αυτός, πόσα λόγια είχαν ακούσει αυ-
τές οι πινακωτές, πόσες κουβέντες που τσάκιζαν κό-
καλα, πόση κακία σε λόγια-σφαίρες ξεστόμιζαν οι πα-
στρικές Συμιακές, την ώρα που περίμεναν να φουρνί-
σουν τις νηβατές τούρτες (τυρόπιτές) τους.
Δεν το άντεχε από τότε το κουτσομπολιό το Χρου-
σώ, κι έπαιρνε λίγο ζυμάρι κι έφτιαχνε μόνη της ωτοα-
σπίδες, να κρύβεται από την προκατάληψη εκείνης της
εποχής. Μιας εποχής που καταδίκαζε σαν τις Σμυρ-
νιές, που είχαν έρθει κυνηγημένες από τη Σμύρνη, να
τις θεωρούν παστρικές-πόρνες για την πάστρα τους.
Γυναίκα να μοσχοβολά μοσχοσάπουνο, έχει σίγουρα
εραστή. Και η καθαριότητα βαφτίστηκε βρομιά. Το
χτύπημα του τηλεφώνου την έβγαλε απότομα από τις
θύμησες και την επανέφερε στη πραγματικότητα. Μια
πραγματικότητα που φαινομενικά θα ζήλευαν πολλοί.
Μετά την Αλεμήνα, αρνιόταν πεισματικά να βρει
μια νέα φιλενάδα, κάποια που να μπορεί να εμπιστευ-
τεί, έτρεμε στην ιδέα μην της φύγει κι αυτή. Κλείστη-
κε στον εαυτό της, έχοντας πάντα μια κρυφή ελπίδα,
τον γυρισμό της αγαπημένης της. Μοναχοκόρη, κανα-
κεμένη από τα γεννοφάσκια της, με τα νανουρίσματα
και τα παινέματα να τη συντροφεύουν σε κάθε βήμα
της. Μεγάλωσε με όλα τα καλά του Θεού το Χρουσώ,
όνομα και πράμα. Ζυμάρια έπιανε το Χρουσώ, μαλά-
ματα γινόντουσαν, από παιδάκι, όμως, ξεχώριζε για

18