"Τέταρτο" • Η Μαρία Παπαμαργαρίτη γράφει για το «Μα, το ψάρι είναι φρούτο»

Ραντεβού σήμερα με μια οικογένεια από πλάσματα, φυτά, στοιχεία ή αντικείμενα της φύσης που αν κι η ανθρώπινη φυλή θεωρεί ότι δεν έχουν δικαίωμα λόγου, έρχονται μέσα από οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες να μας Κάνουν μάρτυρες της ψιλοκουβέντας που στήνουν μεταξύ τους για τον κόσμο μας, τις νευρώσεις μας, τις χαρές και τις λύπες μας, τα πάθη μας, τη μοναξιά, τ’ αδιέξοδα και τις ελπίδες μας.

Ένα χρυσόψαρο μέσα στη δεσμώτη γυάλα του, στήνει καβγά μαζί της λίγο πριν την επικείμενη αυτοκτονία του, δυο γάτες, η μια αλήτισσα της γειτονιάς και η άλλη από σπίτι, ερωτεύονται και εξομολογούνται στη διάρκεια μιας νύχτας, γεφυρώνοντας την ταξική τους διαφορά, ένας μικρούλης ροδής μαθαίνει απ’ τη μαμά του ροδιά, ότι ο φόβος που τον κυριεύει για το αύριο, πηγάζει από την αμάθεια του. Ένα κυπαρίσσι τυπικού νεκροταφείου και ένα πεύκο στην αλμυρή πλαγιά μιας παραλίας, εκτιμούν την αξία της ειρηνικής ζωής στην ύπαιθρο, ενώ ένα μικρό αγόρι μιλάει με την πανσέληνο για τον πόνο της απώλειας του πατέρα του και μαθαίνει ότι η ζωή είναι δανεική κι ότι οι στιγμές της που μένουν στη μνήμη μας, δίνουν αξία στη συνέχειά της. Το βίωμα της αγάπης του πατέρα του, είναι ο λόγος για τον οποίο θα τον έχει πάντα μαζί του σε ότι κι αν κάνει. Λίγο μετά, η νευρική κυρία θάλασσα αποδεικνύει την παντοτινή της αγάπη σε ένα κοχύλι, που φλερτάρει με τις αφρώδεις κορδέλες των κυμάτων της, κάποια φρούτα και λαχανικά έκτος εποχής, τσακώνονται στο περιθώριο μιας λαϊκής αγοράς και ένα δέντρο που αποκτά τη μαγική ικανότητα να περπατά, βρίσκεται αντιμέτωπο μετά από χιλιόμετρα επώδυνης διαδρομής με το παράλογο της οργάνωσης των πόλεων των ανθρώπων.

Ένα ψηφιδωτό στήνει ο Φιλιππίδης, που αποπνέει την αύρα της ουσίας της ζωής μας. Ό,τι έχει κατασκευάσει ο ανθρώπινος νους ως δεδομένο, ανατρέπεται με Χιούμορ μέσα από τη φωνή της φύσης, που κρίνοντας έμμεσα ως ευτελή, αυτά που έχουμε βαφτίσει ως βάσανα μας, δεν κατηχεί, δε νουθετεί, ούτε μας κουνάει το δάχτυλο. Απλώς τοποθετεί τα κομμάτια του παζλ της ζωής μας στη σωστή τους θέση. Η αξία και η ομορφιά της εικόνας του, έγκειται στον τρόπο της δικής μας ιεράρχησης.

Οχτώ φλεγματικά, απροσδόκητα κι αισθαντικά παραμύθια με τη θαυμάσια εικονογράφηση του Θανάση Τσίτσικα, που απευθύνονται σε όσους ξεχνούν το πρωί που ανοίγουν τα μάτια τους, να χαμογελάσουν στις πρωινές ηλιαχτίδες που φωτίζουν κάθε σκοτεινή ή σκονισμένη γωνιά του λαβυρίνθου της ψυχής τους.

[Μαρία Παπαμαργαρίτη]

Παρουσίαση του βιβλίου "Μα, το ψάρι είναι φρούτο" στο έκτο φύλλο (σελ. 13) της δωρεάν εβδομαδιαίας εφημερίδας "Τέταρτο" (εκδίδεται στην Πάτρα). 

Μπορείτε να τη διαβάσετε και ηλεκτρονικά στο www.tetartopress.gr