Ora Thessaloniki • Σάββας Καλιοντζής: «Όταν το βιβλίο σου προσδίδει γνώσεις και σου σφυρηλατεί την προσωπικότητα, τότε μπορούμε να μιλάμε και για πνευματική τροφή»

Ο Σάββας Καλιοντζής γεννήθηκε το 1967 στη Θεσσαλονίκη. Είναι ελεύθερος επαγγελματίας και δραστηριοποιήθηκε κατά διαστήματα στο εμπόριο, σε γεωργικές επιχειρήσεις και στις οικοδομικές κατασκευές. Ασχολείται με την πεζογραφία και την ποίηση, καθώς και με τη μελέτη πάσης φύσεως επιστημονικών δοκιμίων, με ιδιαίτερη προτίμηση σ’ εκείνα που αφορούν κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Διαμένει στο δημοτικό διαμέρισμα της Περαίας, του δήμου Θερμαϊκού, στην ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης.Έχει εκδώσει το βιβλίο «Ρήσεις» (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία, 2010) και έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο ποίησης «Η μοναξιά είναι χάρισμα» (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία, 2011).

Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να θέλεις να ασχοληθείς με τη συγγραφή βιβλίων;

Από παιδί με γοήτευε η έκφραση εικόνων και νοημάτων στο χαρτί. Η περιγραφή και ανάλυση καταστάσεων και γεγονότων με τη μορφή λογοτεχνικού κειμένου. Αργότερα, μεγαλώνοντας, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να κάνω κι εγώ κάτι αντίστοιχο. Η επιθυμία αυτή, συγχρόνως με την ανάγκη να μοιραστώ με τον κόσμο τις σκέψεις μου, με ώθησαν να ασχοληθώ με τη συγγραφή.

Από που εμπνέεσαι και από αντλείς ιδέες για τη συγγραφή των έργων σου;

Οι πηγές είναι πολλές. Ένα πρόσωπο, ένα τοπίο, μία σχέση, ένας γεγονός, η επαφή με ένα άτομο ή με ένα σύνολο ατόμων, όλα μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο κάποιας ιδέας.

Έχεις αγαπημένους συγγραφείς Έλληνες ή ξένους; Έχεις επηρεαστεί από αυτούς;

Διαβάζω πολλούς συγγραφείς και πολλά είδη κειμένων. Από δοκίμια έως ποίηση και από ευθυμογραφήματα έως θρίλερ. Επειδή, όμως, το τελευταίο μου βιβλίο εντάσσεται στα θρίλερ, θα σας πω ότι έχω διαβάσει συγγραφείς όπως: ο Στέφεν Κινγκ, ο Ντιν Κουντζ, ο Γκράχαμ Μάστερτον. Κι όταν κάποιος διαβάζει ένα συγκεκριμένο συγγραφέα, πιστεύω ότι χωρίς να το θέλει πάντοτε επηρεάζεται από τον τρόπο που γράφει ο συγγραφέας. Από την πλευρά μου προσπαθώ να αντλήσω κάποια θετικά στοιχεία τους και να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο γραφής.

Ένα βιβλίο είναι πιο πολύ μέσο ψυχαγωγίας ή πνευματική τροφή;

Εξαρτάται από το βιβλίο και από το τι εννοούμε ψυχαγωγία. Αν πούμε ότι ψυχαγωγία είναι απλά μία ευχάριστη ανάγνωση που μας βοηθάει να ξεφύγουμε από τα καθημερινά, τότε, όπως είπα, εξαρτάται από το βιβλίο. Όταν, όμως, το βιβλίο σου προσδίδει γνώσεις και σου σφυρηλατεί την προσωπικότητα, τότε μπορούμε να μιλάμε και για πνευματική τροφή.

Η οικονομική δυσπραγία επηρέασε τις πωλήσεις;

Φυσικά και τις επηρέασε! Η μείωση των εισοδημάτων σε συνδυασμό με την αύξηση φόρων και τελών, έχει αναγκάσει τον κόσμο να περιοριστεί στα καθημερινά είδη πρώτης ανάγκης και να βλέπει το βιβλίο ως πολυτέλεια. Ελπίζω, ότι γρήγορα η κατάσταση θα ισορροπήσει και θα αρχίσει η αντιστροφή των πραγμάτων.

Πόσα βιβλία έχεις γράψει; Ξεχωρίζεις κάποιο από αυτά;  

Έχω γράψει δύο βιβλία. Το πρώτο αφορά προσωπικές ρήσεις και αποφθέγματα και το δεύτερο περιέχει τέσσερις μικρές ιστορίες θρίλερ. Φυσικά, δεν ξεχωρίζω κάποιο. Το καθένα έχει την δική του ταυτότητα και γοητεία.

Μίλησε μου για την τελευταία σου δουλειά με τίτλο «Σκιές».

Οι Σκιές, είναι ένα βιβλίο καθαρά μυθιστορηματικό. Αποτελείται από τέσσερις ιστορίες μυστηρίου-θρίλερ, οι οποίες φιλοδοξούν να βοηθήσουν τον αναγνώστη να αποδράσει από την καθημερινότητα και από τα προβλήματα που τον ταλανίζουν και να τον κάνει να ταξιδέψει σε κόσμους φανταστικούς, παράξενους, επικίνδυνους, χωρίς φυσικά ο ίδιος να κινδυνέψει. Οι ιστορίες είναι αυτοτελείς και η κάθε ιστορία έχει τον δικό της τίτλο. Ο τίτλος: «Σκιές» είναι ο γενικός τίτλος του βιβλίου.

Τι καινούριο ετοιμάζεις;

Αυτή την εποχή γράφω δύο βιβλία συγχρόνως. Το ένα είναι κι αυτό θρίλερ, ενώ το άλλο ευθυμογράφημα. Το δεύτερο, είναι ένα βιβλίο που σατιρίζει, μέσα από τις περιπέτειες του ήρωα, την ελληνική κοινωνία του πρόσφατου παρελθόντος, μέσα στην οποία εντασσόμαστε όλοι μας.

Πηγή: Ora Thessaloniki