Φίλοι της λογοτεχνίας: «Θανάσιμα σταυροδρόμια» της Βάσως Παπαδοπούλου

Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένα είδος λογοτεχνίας δύσκολο που απαιτεί μεθοδευμένη και πολύ προσεχτική δουλειά από το συγγραφέα. Πρέπει να έχει την ικανότητα να αποκρύπτει βασικά στοιχεία που δύνανται να αποκαλύψουν την πλοκή πέρα από το επιθυμητό, να κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο έτσι ώστε, ακόμα κι αν ο πεπειραμένος αναγνώστης ανακαλύψει τον πιθανό ένοχο σχετικά νωρίς – ακόμα κι αν δεν είναι ο συνήθης ύποπτος, ο μπάτλερ... – να μην είναι σε θέση να ξεκαθαρίσει τα αίτια που τον οδήγησαν στα εγκλήματά του, πριν ο συγγραφέας του το επιτρέψει.

Η εξαίρετη συγγραφέας Βάσω Παπαδοπούλου κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις παραπάνω συνήθεις ‘παγίδες’, στις οποίες μπορεί να υποπέσουν οι συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας, με μαεστρία και ταλέντο ανεπανάληπτο. Μας δίνει κάθε φορά τα στοιχεία που πρέπει ώστε να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε κάποιον από τους ήρωες του βιβλίου της αλλά, ταυτόχρονα, να μην είμαστε εντελώς σίγουροι σε τέτοιο σημείο ώστε να αρχίσουμε να αμφιβάλουμε για την αρχική μας υποψία. Σε αυτό συνδράμει η ευρηματική και πρωτότυπη πλοκή αλλά και τα πολλά και ετερόκλητα πρόσωπα της υπόθεσης.

Η ιστορία μας ξεκινά από το ψιλικατζίδικο του Ανάργυρου στην Καλλιθέα, ενός από μια ομάδα παλιών συμμαθητών που βρίσκονται πια στα 53 τους χρόνια. Οι φίλοι αυτοί συνηθίζουν να συναντιούνται συχνά πυκνά σε ένα παρακείμενο ταβερνάκι για να βρίσκονται, να αναπολούν τα παλιά και να διατηρούν μια υποτυπώδη, άλλοτε ουσιαστικότερη και άλλοτε περιστασιακή επικοινωνία. Όλα βαίνουν καλώς, ή έστω αναμενόμενα αδιάφορα, μέχρι τη στιγμή που λαμβάνουν χώρα πολλαπλοί και συνεχόμενοι θάνατοι κάποιων από τους παλιούς συμμαθητές. Τα περιστατικά προκαλούν, όπως είναι φυσικό, την επέμβαση της αστυνομίας η οποία, με επικεφαλής τον αστυνόμο Κλεόβουλο Χαλατσάκη και την ομάδα του, προσπαθεί να διευκρινίσει τα αίτια του κάθε μεμονωμένου θανάτου, καθώς και την τυχόν σχέση μεταξύ τους.

Έτσι, αρχίζει να ξετυλίγεται ένας πολύ μπερδεμένος μίτος που σιγά σιγά και μεθοδικά μας αποκαλύπτει λίγα στοιχεία κάθε φορά, αρκετά ώστε να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε και να ‘ποντάρουμε’ στον πιθανό δολοφόνο, αλλά και ανεπαρκή ώστε να μπορούμε να αποκλείσουμε κάθε άλλο υποψήφιο. Κάθε αποκάλυψη φέρνει στο φως κι ένα καλά κρυμμένο μυστικό, μια ανομολόγητη πράξη, μια χαμένη ευκαιρία για ευτυχία, πάθη καλά θαμμένα στο μνήμα του χρόνου, σχέσεις διαβρωμένες από την κακία και τον φθόνο τρίτων προσώπων, αλήθειες που ποτέ δεν ειπώθηκαν κι έτσι απέκτησαν την πικρή γεύση του δηλητήριου, αποφάσεις που ποτέ δεν πάρθηκαν και άφησαν τη ζωή να ξεγλιστρήσει ανούσια, οικογενειακές σχέσεις που δεν αφέθηκαν να ευδοκιμήσουν.

Τα «Θανάσιμα Σταυροδρόμια» είναι ένα εξαίρετο αστυνομικό μυθιστόρημα, αριστοτεχνικά γραμμένο, με γερές δόσεις σασπένς, χιούμορ, αγωνίας και στοχασμού που κεντρίζει τη σκέψη του αναγνώστη τοποθετώντας τον στην θέση του αστυνόμου ο οποίος προσπαθεί να συνδέσει τα φαινομενικά ασύνδετα κομμάτια ενός δολοφονικού παζλ και να αποδώσει τεκμηριωμένα τις ευθύνες εκεί όπου αναλογούν. Γιατί η συγγραφέας επέλεξε αυτόν το συγκεκριμένο τίτλο θα το αφήσω σε εσάς να το ανακαλύψετε, διαβάζοντας το βιβλίο, καθώς πρόκειται για μια πολύ πρωτότυπη και ευφυή έμπνευση με την οποία ενώνονται περίτεχνα τα νήματα της υπόθεσης.

Πολλά συγχαρητήρια στη Βάσω Παπαδοπούλου και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε Φίλοι μου!

Πηγή: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html