Page 8 - «Άχρις ου» - Αλεξάνδρα Γεωργιάδου - Άνεμος Εκδοτική

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ

Ξεκίνησες τον Λόγο να χαράξεις
Για μια σταγόνα ξεπουλούσες ποταμό
Τα μάτια σου φωτιά δεν τα ’χε αγγίξει
Μα εσύ επέμενες πως είδες τον Θεό

Δικαιοσύνη
Και τα χείλη σου ματώνουν
Το αίμα δεν σου δίνει τα κλειδιά
Εκεί που διάλεξες να είσαι τώρα
Μόνο η πέτρα ορίζει ομορφιά
Αγάπη
Και την έπαιζες στα ζάρια
Ήθελες να κερδίσεις σώμα και σταυρό
Αρχαία σε καλούσαν δυο φανάρια
Να δεις στο μέτωπο τον ουρανό
Αλήθεια
Και τα μάτια σου παρκάρουν την ελπίδα
Μες της αφέλειας το άσπρο το αγνό
Γνώση πολλή την μπούκωσαν την πείνα
Μα η αλήθεια είναι πρόσωπο απτό
Πίστη
Και ο πόνος αλλάζει περιοχή
Τερματοφύλακας μόνο ο χρόνος
Σφυρίζει πέναλτι
Αρχίζει τότε η βροχή
Ειρήνη
Δεν υπάρχουν πια σημάδια
Τα δάχτυλα καήκαν στα κεριά
Φιλιά δεν άφησαν οι εικόνες
Άγιοι ήσαν
Τους προσπέρασαν απλά…

12