Page 5 - «Φθινόπωρο δεν μου έτυχε να βρω ίσαμε σήμερα στις λέξεις» - Κωνσταντίνος Μεϊντάνης - Άνεμος Εκδοτική

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΒΡΩ ΙΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

ματισμός της πράσινης γης στα χρώματα και τις ανταύγειες
της δύσης, ήταν ένας τόπος μαγείας που σπάνια πολύ μπο-
ρεί ν’ αξιωθεί άνθρωπος να νιώσει μέσα του σαν πραγματι-
κά δικό του.

Περπατούσα στο Cambridge, κοντά στην κοίτη του μι-
κρού ποταμού, και αφηνόμουν να σκέφτομαι μόνο τη φύση
γύρω μου και το φθινοπωρινό δειλινό. Ήσυχα, σιωπηλά ήταν
όλα μέσα μου, και ένιωθα σα να γίνονταν σιγά-σιγά, με έναν
δικό τους τρόπο, ένα με την ομορφιά, με το φως και τη σκιά,
με τη δροσιά της γης, ολόγυρά μου. Πάνω σ’ ένα από τα χαρι-
τωμένα πέτρινα γεφύρια στάθηκα γεμάτος τόση γαλήνη και
ευδαιμονία, πήρα βαθιά ανάσα. Τι ’ναι λοιπόν αυτή η ψυχή
του ανθρώπου, που ποτέ δε βρίσκει αναπαμό στις αναζητή-
σεις της, κι όμως μπορεί να κάνει τη μία στιγμή αιωνιότητα,
βρίσκοντας το θάμα;

11