Page 20 - Η χρυσή κύλικα - Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα - Άνεμος Εκδοτική

ΝΑΤΑΣΑ ΚΥΡΚΙΝΗ-ΚΟΥΤΟΥΛΑ

μου; Τσακίσου γρήγορα από δω και να μη σε ξαναδώ εσένα και
τους δικούς σου!»
«Δεν έχεις δίκιο, άρχοντα! Και θα με αναγκάσεις να ζητήσω
από τον ίδιο τον Φίλιππο το δίκιο μου! Δεν μπορεί να αδικείς
και να προσβάλλεις έτσι έναν πιστό στρατιώτη του βασιλιά!»
Ο Τυρίμμας έφυγε με τον φίλο του βλαστημώντας και απει-
λώντας. Ο Άρπαλος όμως διέταξε τους χωρικούς που είχαν μεί-
νει εμβρόντητοι από τις εξελίξεις να με ανεβάσουν στο αμάξι
του. Όταν ανέβηκε κι εκείνος, συνειδητοποίησα ότι ο Άρπα-
λος ήταν ανάπηρος στο ένα πόδι και δεν μπορούσε να ιππεύσει.
Τι κρίμα!, σκέφτηκα. Τόσο νέος και τόσο γενναίος να είναι
σακάτης. Νομίζω ότι εκείνη την ημέρα τον ερωτεύτηκα. Με τε-
ράστιο κόστος, όπως επρόκειτο να αποδειχθεί.
Ο Άρπαλος κατάλαβε ότι προσπαθούσα να μην κοιτάζω το
ατροφικό πόδι του και έσπευσε να με βγάλει με χιούμορ από τη
δύσκολη θέση:
«Δεν ξέρεις τι χρήσιμο είναι στις μέρες μας να έχεις μια σο-
βαρή δικαιολογία για να μην ακολουθείς τον Φίλιππο στις εκ-
στρατείες του. Ο άνθρωπος είναι λυσσασμένος για δόξα και
κατακτήσεις» μου είπε γελώντας δήθεν ανέμελα. Ήταν, ωστό-
σο, φανερή η απογοήτευσή του για την αδυναμία του αυτή.
«Πάντως πρέπει να χαίρεις μεγάλης εκτίμησης ακόμη και
χωρίς να διαπρέπεις στο πεδίο της μάχης» μουρμούρισα.
«Ο Φίλιππος είναι αναγκασμένος να φέρεται καλά στην οι-
κογένειά μου αν θέλει να έχει το κεφάλι του ήσυχο στην Ελι-
μιώτιδα, την πατρίδα μου. Εκεί αναγνωρίζουν εμάς ως αρχη-
γούς».
«Κι εδώ; Πού είμαστε εδώ; Ο Τυρίμμας είναι κι αυτός Ελι-
μιώτης;»
«Όχι. Εδώ βρισκόμαστε κοντά στην Πέλλα. Ο Τυρίμμας εί-
ναι από τους πιο πιστούς οπαδούς του Φιλίππου. Ξέρω τι σκέ-
φτεσαι, Καλλινίκη», μου είπε, καθώς με είδε να ανησυχώ.

24