Page 10 - «Για ένα κομμάτι γης» - Ευγενία Οικονομοπούλου - Άνεμος Εκδοτική

ΕΥΓΕΝΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ

Η επίκληση της λησμονιάς

Τόσα χρόνια στο ξέπλυμα της θύελλας κοιμόμουν.
Στη σφαίρα της φαντασίας ταξίδευα.
Σε άλογα καβάλα σεργιανούσα στον ουρανό της ουτοπίας.
Τόσα χρόνια η μοναξιά της ύπαρξης,
ερχόταν και μου έκανε παρέα.
Πλενόμουν στα νερά της Κασταλίας,
για να βρω κάθαρση ψυχής.
Θωρούσα τη μορφή του Ποσειδώνα και κάγχαζα όταν αγρίευε.
Στου Αιγαίου τα νερά κολυμπούσα μαζί με την γοργόνα,
την αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου.
Περικεφαλαία φόρεσα στα στήθη μου.
Έγινα ολόκληρη περικεφαλαία.
Φώναξα τη σιωπή.
Μ’ ακολούθησε, στο αίμα το μαβί της λησμονιάς.

Η τέλεση της ανθοφορίας
δεν φάνηκε στα ρημαγμένα χέρια μου.
Η σοφία της Αθηνάς δεν με άγγιξε.
Γυρίζω στα παλιά. Ζητώ να επαναλάβω τις χαμένες μέρες.
Η γη που με μεγάλωσε, δεν υπάρχει, χάθηκε.
Η γη που μου έμαθε τι θα πει άνθρωπος,
ελευθερία και σεβασμός.
Ο τόπος ερήμωσε από ιδανικά κι αξίες.
Λησμονιά, εσένα επικαλούμαι.
Έλα και βάλε με μέσα στην αγκαλιά σου.

14