Page 9 - «Για ένα κομμάτι γης» - Ευγενία Οικονομοπούλου - Άνεμος Εκδοτική

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΑΤΙ ΓΗΣ

Το μουσείο των χρόνων

Οι μέρες, όσες κι οι νύχτες
με συντρόφευσαν στην ζωή μου, μέχρι τώρα.
Σε μία διάσταση ατελούς συμβολαίου, ξεκίνησα την πορεία μου.
Παλίρροιες και τρικυμίες γέμισαν την ψυχή μου.
Εδώ πλανιέμαι στις αναμνήσεις
που άφησαν οι χρόνοι μέσα μου.
Δάκρυα κυλούν στα μάγουλά μου.
Ανίσταμαι στο κάλεσμα των μορφών.
Εξόφθαλμα κείτομαι στους σπαραγμούς.
Διασύρω τ’ όμορα μου κεφάλαια.
Στον κόσμο της λήθης κατοικώ.
Αίμα δεν έχω πια.
Ψυχή δεν έχω για να με συντροφεύει.
Μύθοι και καλέσματα χαθήκαν.
Ικέτης των επιθυμιών μου έγινα
στην μοναδική μου πατρίδα, την Ελλάδα.
Ιέρεια των θεών επικαλούμαι, τη μνήμη των χαμένων ονείρων.
Στέκω στυλοβάτης άγρυπνος, να διαφυλάξω
τα κλεμμένα και ρημαγμένα αγάλματα
στο μουσείο της χαμένης Ανατολής.

13