Page 20 - «Σίβυλλα, Το τίμημα της ύβρεως» - Δήμητρα Παπαναστασοπούλου - Άνεμος Εκδοτική
P. 20

ΣΙΒΥΛΛΑ, ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ

            της παραμονής της ανάμεσα στους κυρίαρχους του νησιού, αν
            και ο πατέρας της, ο Μαθιός Χρυσολωράς, είναι μεγάλος γαιο-
            κτήμονας και ο σύζυγός της κατέχει αμύθητη περιουσία.
               Ο νους της τρέχει πίσω, στα προξενέματα με πρωτοβουλία
            του πεθερού της, στην ευλογημένη μέρα του γάμου της στην
            εκκλησία του Άγιου Σίδερου*, την ημέρα που πρωτοείδε τον
            Ζωρζή. Πόσο τυχεροί στάθηκαν, με τον έρωτα να στοχεύει κε-
            ραυνοβόλα τις καρδιές τους, καθώς αντίκριζαν ο ένας τον άλ-
            λον και τα τρεμάμενα χέρια τους αγγίζονταν κάτω από τη σκέ-
            πη του προστάτη του νησιού και της μαστίχας...
               Ο Ζωρζής, καθώς ταξίδευε συνεχώς, δέχθηκε την πρότα-
            ση του πατέρα του αδιάφορα, εκείνη από την πλευρά της υπο-
            χρεωτικά. Η Λιονού είχε παντελή άγνοια των προβλημάτων
            που αντιμετώπιζαν οι γαιοκτήμονες, λόγω της πολιτικής των
            κυρίαρχων Γενουατών στο νησί, η οποία είχε αγγίξει ακόμη και
            τον πατέρα της. Το καθεστώς μεγαλύτερης σκληρότητας, η κα-
            τάργηση της λειτουργίας της κοινότητας και της εσωτερικής
            αυτοδιοίκησης είχαν επιφέρει τον μαρασμό των γαιοκτημόνων.
               Ο πεθερός της δε ζήτησε προίκα, ζήτησε την αφοσίωση της
            οικογένειάς της και φυσικά τη δική της. Όσο για τα κτήματα,
            πρότεινε στον πατέρα της να του επιτρέψει να τα οργανώσει
            με τον τρόπο που διαχειριζόταν εκείνος τα δικά του. Υπέγρα-
            ψαν ένα τυπικό προικοσύμφωνο για τα μάτια του κόσμου, περ-
            νώντας την κυριότητά τους στον Ζωρζή, αλλά μ’ ένα δεύτερο
            κρυφό, ο Μαθιός Χρυσολωράς κρατούσε την κυριότητα των
            κτημάτων του.
               Ο γενναιόδωρος πεθερός της είχε σώσει τους δύο αδελφούς
            και τη μικρότερη αδελφή της από βέβαιη ανέχεια και καταισχύ-
            νη, αφήνοντας τον πατέρα της ενεό με τούτη την ανήκουστη



            * Άγιος Ισίδωρος. Οι Χιώτες πιστεύουν ότι ο Άγιος, προσπαθώντας
            να γλιτώσει από τους βασανιστές του, έτρεχε κλαίγοντας. Αυτά τα
            δάκρυα γέννησαν τα μαστιχόδενδρα.
                                        29
   15   16   17   18   19   20