Page 15 - «Σίβυλλα, Το τίμημα της ύβρεως» - Δήμητρα Παπαναστασοπούλου - Άνεμος Εκδοτική
P. 15

ΣΙΒΥΛΛΑ, ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ

               Τις επόμενες ημέρες η Θέκλα εξήγησε στην έκθαμβη θεία
            της τη μεταμόρφωση του θεού πίσω από τη φαινομενική του
            εξαφάνιση. Ο κόσμος πιστεύει και προσκυνά τον νέο θεό, τον
            Ιησού, γέννημα θεού, όπως και ο Απόλλων. Τον ονομάζουν
            Σωτήρα, όπως και τον Φοίβο. Η γιορτή των Θεοφανείων που
            γιορταζόταν σε ανάμνηση της πορείας του Απόλλωνα προς
            τα βόρεια –δηλαδή από τους Δελφούς στην Υπερβόρεια πα-
            τρίδα του, η οποία σχετίστηκε με τις τροπές και τις ισημε-
            ρίες του πατέρα της Γης, του Ήλιου– σαν εκδήλωση της λα-
            τρείας του κόσμου προς το ηλιακό φως, θα μεταμορφωνόταν
            σε μια άλλη με το ίδιο όνομα, αλλά θα δήλωνε την επίσημη εμ-
            φάνιση του Θεού-πατέρα του Ιησού και ενός ιερού πνεύμα-
            τος με τη μορφή περιστεριού, την ώρα που ο Ιησούς εξαγνι-
            ζόταν στα νερά ενός μακρινού ποταμού μερικούς αιώνες νω-
            ρίτερα. Αυτά τα τρία αποτελούσαν στην ουσία τον νέο πανί-
            σχυρο Θεό.


               Η εβδόμη Βυσίου ξεπρόβαλλε λαμπρή. Ένας αστραφτερός
            ήλιος φώτισε την πλάση και ιδιαίτερα τους Δελφούς. Η Θέκλα
            ντυμένη στα λευκά βαδίζει προς τον ναό, με την Ξενόκλεια να
            την ακολουθεί. Βλέπει την επιγραφή «γνώθι σ’ αυτόν», το σύμ-
            βολο του χαιρετισμού και της παραίνεσης του θεού στον πιστό
            που προσέρχεται να τον συμβουλευθεί. Στέκει και προσφω-
            νεί με σταθερή φωνή «Εί», ```δηλώνοντας ότι αποδέχεται πως ο
            Απόλλωνας είναι πράγματι ο Θεός ο αληθινός, ότι αυτή είναι η
            μοναδική προσφώνηση, η ταιριαστή κι αρμόζουσα στη θεότη-
            τα και τη δύναμή του. Μετά η Ξενόκλεια προηγείται για να την
            οδηγήσει στο άδυτο, όπου η Θέκλα θα πάρει τον όρκο των ιε-
            ρειών.
               «Αγιστεύω και ειμί καθαρά και αγνή από των άλλων, των
            ου καθαρευόντων και από ανδρός συνουσίας*».



            * Μεταφορά στη νεοελληνική του αρχαίου κειμένου: «Ιερουργώ φρο- Μεταφορά στη νεοελληνική του αρχαίου κειμένου: «Ιερουργώ φρο-
                                        23
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20