Page 10 - «Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» - Άνεμος Εκδοτική

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

σότερες θερμίδες, ναι. Έτρωγε, η αλήθεια ήταν ότι
έτρωγε. Αν της την έδινε ένα γεγονός ή ένα συμ-

βάν, δεν ήτανε και πολύ του ποτού, την πλήρωνε
το ψυγείο κι η ζυγαριά της, στην οποία ανέβαινε
όταν φορούσε μονάχα το σουτιέν. Η μόνιμη στέρη-
ση, που ’χε αυτόβουλα επιβάλει στο κορμί της, προ-
κειμένου να διατηρείται κομψή, της χάριζε μια στα-
θερή νεύρωση και στον τομέα της διατροφής, κά-
ποιες φορές και μια δυσαρεστημένη ή πικραμένη
έκφραση στα χείλη.
«Οκ» σκεφτόταν, «να τρέχεις βιαστική να ολο-

κληρώσεις μισό αιώνα, αλλά να μη βλέπεσαι κιό-
λας;» Αυτό ζύγισε κι απόψε, που ’χε ξεχαστεί με
την κόμπακτ πούδρα ν’ απορροφάται απ’ το κου-
ρασμένο δέρμα της. Πλύθηκε μ’ ένα φέις γουός,
που ’χε και συστατικά απολέπισης, πού χρόνος
για χάσιμο, εξειδικευμένα προϊόντα και τα λοιπά.
Αντίκρισε το παραπονεμένο βλέμμα της σιωπη-

λή. Συμπόνεσε την πλήξη της κι επέστρεψε στο δω-
μάτιο χωρίς καλλυντικά, θ’ άφηνε το δέρμα της ν’
αναπνεύσει, ας προλάβαινε τουλάχιστον αυτό. Να
γελάσει ήθελε, επειγόντως να σκεφτεί κάτι στ’ αλή-
θεια αστείο ή να βρει έναν άνθρωπο στο τηλέφω-
νο, έτσι, να της πει κάτι πραγματικά ευχάριστο.
Η Στέλλα, λίγο πριν τα πενήντα, διαρκώς σέξι
χωρίς ειδικό λόγο, εργασιομανής από ατύχημα και
μάνα από καλή πρόθεση, επαγγελματίας κόρη για

14