Page 10 - «Κώνειο και άγρια τριανταφυλλιά» - Κωνσταντία Γέροντα - Άνεμος Εκδοτική

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΓΕΡΟΝΤΑ

σκελετωμένο. Αποκαΐδια που δεν αναγνωρίζονται. Ζωική
ύλη.
Μέσα μου φοβάμαι. Πώς θα ζήσω χωρίς μνήμες; «Κάψ’
τα όλα, να μη μείνει τίποτα!» μου λες.
Ούτε δυο δευτερόλεπτα μνημόσυνου χρόνου. Αυτό εί-
ναι το μνημόσυνο σου, το ξέρεις; Οι νεκροί με τους νεκρούς
κι οι ζωντανοί –οι αμνήμονες δηλαδή– μαζί. Διαχωρισμέ-
νοι. Σε ξεχωριστούς κόσμους. Ο ένας κόσμος αλλάζει, ξη-
μερώνει-νυχτώνει, κι ο άλλος μένει αναλλοίωτος και παγω-
μένος. Καμία επαφή, σημείο τομής κανένα.
Ρώτησα τη νύχτα: «Πού να σε βρω;»
Και είπε: «Δίπλα σου»
Ρώτησα το χαλάζι: «Πού να σε βρω;»
Και είπε: «Κοντά σου»
Ρώτησα τ’ αγρίμι: «Πού να σε βρω;»
Και είπε: «Άσε να κρυφτώ σιμά σου»

16