Page 5 - «Κώνειο και άγρια τριανταφυλλιά» - Κωνσταντία Γέροντα - Άνεμος Εκδοτική
P. 5
ΚΩΝΕΙΟ ΚΑΙ ΑΓΡΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
Imago Mundi*
Κιτρινόμαυροι άνθρωποι, άσπροι, σιωπηλοί
Κροάζουν στις ταράτσες των πολυκατοικιών
Κι εγώ μόνη αφουγκράζομαι τη νύχτα
Μια βάρκα μέσα στη θάλασσα σημαίνει τώρα
Κι ο ήλιος λάμπει εκτυφλωτικά
Το απόλυτο άσπρο αθώα με διεκδικεί
Και δυο ριπές γαλάζιου με προσγειώνουν στα έγκατα σου,
ανείδωτο
Απλά σκέφτομαι πως η ζωή είναι ένα βιβλίο που το τέλος του
δε γνωρίζουμε
Προσπερνάω νοήματα και γραμματοσειρές
Για να φτάσω σε αυτό που λέμε τέλος, λήξη, finitο
À la fin, à la femme
Ιδιοτροπία της γλώσσας, δε μεταφράζεται το λογοπαίγνιο
Στο τέλος, στη γυναίκα
Στο τέλος σε γένος θηλυκό
Στην τέλος
Στην εσύ-παραμάσχαλα-κρατώντας-τη γραμμή
-των στενών-της Σκύλλας
Και απειλείς με θάνατο όποιον παραμονεύει στο κατώφλι σου
Τέλος Τελεία Θηλυκού γένους
* Εικόνα του κόσμου στα λατινικά
11
