Page 13 - «Σκιές» - Σάββας Καλιοντζής - Άνεμος Εκδοτική

ΣΚΙΕΣ

τον μετέφερα στη Σύρτη ήταν μαζί του. Είχε λουφά-
ξει σε μια γωνιά, φοβισμένο από τον θόρυβο της μη-

χανής και τα κύματα. Μόλις φτάσαμε στη βραχονησί-
δα και δέσαμε, πετάχτηκε έξω τρέχοντας και περίμε-
νε στη στεριά, γαβγίζοντας ανυπόμονα. Μετά τον θά-
νατο του αφεντικού του, εξαφανίστηκε κι αυτό. Εκεί-
νη τη μέρα τους είδα για πρώτη και τελευταία φορά».
Ο νεαρός άντρας συνέχισε να κοιτάζει μπροστά
με πρόσωπο ανέκφραστο.
Ο καπετάν Αντρέας Μαγούλας τον κοίταζε λοξά,
έχοντας ταυτόχρονα την προσοχή του και στην αγρι-

εμένη θάλασσα που χτυπούσε αλύπητα το παλιό τρε-
χαντήρι. Προσπάθησε να τον ψυχολογήσει, να κα-
ταλάβει τον χαρακτήρα του. Είχε γνωρίσει πολλούς
ανθρώπους στη ζωή του και μπορούσε από τα λόγια,
από τις κινήσεις, από τη συμπεριφορά να καταλάβει
από τι υλικό ήταν φτιαγμένος ο καθένας και να ανι-
χνεύσει τις κρυμμένες πλευρές της προσωπικότητάς

του. Μπορούσε να αποκωδικοποιεί τις πράξεις των
άλλων και τον σκοπό για τον οποίο ενεργούσαν. Είχε
αυτό το χάρισμα, διότι από παιδί παρατηρούσε τους
ανθρώπους και συνέδεε στο μυαλό του συμπεριφορές
και ενέργειες. Τις συγκρατούσε μία προς μία και γνώ-
ριζε πως κάθε συμπεριφορά, κάθε πράξη αναλογού-
σε σε μια συγκεκριμένη ψυχική κατάσταση, η οποία
με τη σειρά της προερχόταν από κάποιες εμπειρίες
του πρόσφατου ή μακρινού παρελθόντος. Οι εμπει-

21