Page 12 - «Σκιές» - Σάββας Καλιοντζής - Άνεμος Εκδοτική
P. 12


ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΙΟΝΤΖΗΣ

κισμένο στα βράχια. Τότε άρχισαν οι ψίθυροι. Κά-
ποιοι μίλησαν για παράξενες συμπτώσεις και για πε-

ρίεργα φαινόμενα, και όχι άδικα. Και τα δύο περιστα-
τικά, όπως και το ατύχημα του πλοίου, συνέβησαν
στις δώδεκα του Οκτώβρη, στις έντεκα το βράδυ!»
«Και τι εξήγηση δίνεις εσύ, καπετάνιο; Τι πι-
στεύεις;»
«Δεν θέλω να σε τρομάξω, γιε μου, μα κάτι κακό
υπάρχει εκεί. Κάτι που συνωμοτεί πίσω από τις ημε-
ρομηνίες και θυσιάζει ανθρώπινες ζωές. Κάτι που
γεννήθηκε για να σκοτώνει, και φοβάμαι πως δεν θα

σταματήσει».
Ο καπετάνιος κοίταξε με συμπάθεια τον νεαρό
άντρα. Δεν ήθελε με τίποτα στον κόσμο να βρίσκεται
στη θέση του.
Εκείνος, με το βλέμμα καρφωμένο στη θάλασσα,
τον ρώτησε: «Τα θύματα τα γνώριζες; Τα είχες συνα-
ντήσει;»

«Τον πρώτο δεν τον συνάντησα ποτέ. Τον δεύτε-
ρο τον μετέφερα στη Σύρτη εγώ, μ’ αυτό εδώ το σκά-
φος. Ήταν καλός άνθρωπος, ευχάριστος και χαμο-
γελαστός. Δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι. Δού-
λευε φαροφύλακας πολλά χρόνια και ήξερε τη δου-
λειά, έτσι έλεγε ο ίδιος. Είχε εργαστεί σε πολλούς φά-
ρους και είχε συνηθίσει τη μοναξιά. Όπου υπηρετού-
σε έπαιρνε και τον σκύλο του. Ένα αξιαγάπητο τε-
τράποδο με καφέ και μαύρο τρίχωμα. Τη μέρα που



20
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17