Page 16 - «Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» - Άνεμος Εκδοτική

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

«Δεν μ’ απασχολεί η δουλειά σου».
«Εμένα όμως μ’ απασχολεί, μαμά. Και με αμείβει

κιόλας. Απ’ αυτά ψωνίζουμε και περνάμε».
«Από τη λαϊκή θα κάνεις καμιά βόλτα; Το ψυ-
γείο είναι άδειο».
«Θα το γεμίσω το Σάββατο. Έχει και το σου-
περμάρκετ ζαρζαβατικά. Ως τότε, ανοίγουμε ντου-
λάπια-καταψύξεις και μαγειρεύουμε! Μαζί κατά
προτίμηση. Μην έχουμε κανένα απρόοπτο».
«Είδες νεύρα; Στη λαϊκή δεν βρίσκεις μόνο λα-
χανικά».

«Σιγά μην αγοράσω και ρούχα, μωρέ μάνα, τι
λες;»
«Δεν αναφέρομαι στα ρούχα, μολονότι εγώ βο-
λευόμουνα μια ζωή. Για τα τρόφιμα μιλάω. Είναι
φρέσκα, τα διαλέγεις, δεν παίρνεις ό,τι σκουπίδι
σου χώσουνε στη μάπα, συγκρίνεις τις τιμές».
Πράγματι, η Ζωή ήτανε ξύπνια. Νοικοκυρά πα-

μπόνηρη και καπάτσα, γνωστή, δημοφιλής και φό-
βητρο ταυτόχρονα, στα Πατήσια αυτό. Έβγαινε
στην αγορά κι αλώνιζε όλο τον κόσμο. Ρωτούσε,
δοκίμαζε, διάλεγε, παράγγελνε, απέρριπτε, αποδο-
κίμαζε, έπιανε κουβέντα χαλαρή με τον καθένα ή
αστειευότανε με το χιούμορ που την διέκρινε ως άν-
θρωπο. Απαιτητική ως πελάτισσα όμως, προτιμού-
σε συνειδητά τα καλύτερα. Πηγαινοερχόταν κάθε
τόσο με τις σακούλες, καρότσι ποτέ. Το ’βρισκε και

20