Page 13 - «??? se ?a?a?t??a» - G?????? ?de??a????? - ??eµ?? ??d?t???
P. 13
ΖΩΗ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
Τρέχω μόνη μου στο μπάνιο, ανάθεμα την ώρα,
και πέφτει πάνω μου αυτός! Για την ακρίβεια όχι αυ-
τός ο ίδιος, αλλά η τεκίλα που κρατούσε. Το σκούρο
υγρό του ποτηριού του πέφτει επάνω στο παρεό και
το μαγιό μου· αναμειγνύεται η τεκίλα σοκολάτα με το
μοχίτο και βγαίνει ένα αποτέλεσμα… ας μην το συζη-
τήσω καλύτερα! Ο Νίκος αρχίζει να μου ζητάει συγ-
γνώμη και να μου λέει πως θα μου το πλύνει εκείνος.
«Αχ, μη μου παριστάνεις τη Γωγώ τώρα, χρυσέ
μου!» του φωνάζω έξαλλη. Τον προσπερνάω και
μπαίνω στις τουαλέτες εκνευρισμένη.
Αυτός με ακολουθεί, με αρπάζει και με φιλάει, κι
εγώ –δίχως να ξέρω ακόμα και τώρα το γιατί– αντα-
ποκρίνομαι σαν να μην υπάρχει αύριο. Χωρίς να
μπορώ ακόμη να εξηγήσω τον λόγο που το έκανα,
του δίνομαι εκείνη την ώρα μέσα σ’ εκείνη την τουα-
λέτα, φορώντας ακόμη πάνω μου το παρεό-μοχίτο-
τεκίλα· και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, θυμάμαι
πως είμαι σε μέρες ωορρηξίας και πιάνω παιδί αμέ-
σως!
Καλά, αυτό για το παιδί δεν το κατάλαβα εκείνη
την ώρα εννοείται, αλλά λίγες μέρες πιο μετά. Καθυ-
στέρηση, καθυστέρηση, καθυστέρηση… Ε, μετά από
μια δυο βδομάδες, το ’κανα το τεστ και βγήκε θετικό.
Όχι του Covid, το τεστ εγκυμοσύνης εννοώ.
Δεν είχα σκοπό να τον ξαναδώ εκείνο τον τύπο
από τη Σαντορίνη. Καλά καλά δεν θυμόμουν ούτε
το όνομά του! Δεν ήξερα και πώς να τον βρω όμως.
21