Page 16 - «??? se ?a?a?t??a» - G?????? ?de??a????? - ??eµ?? ??d?t???

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΕΛΙΑΝΑΚΗΣ

κόπης τον παράσερνε και κάνανε όλες τις κουταμά-
ρες τους! Όπως τότε, τον Δεκέμβρη, λίγο πριν την
αλλαγή χρονιάς, που εμείς τους περιμέναμε στο σπίτι
για να φάμε, να αλλάξουμε χρονιά… Εγώ να στέκο-
μαι με τη γαλοπούλα στο χέρι, η πεθερά μου από δί-
πλα να κρατάει το μαχαίρι κι ο Νίκος άφαντος. Από
το νοσοκομείο κάναμε την αντίστροφη μέτρηση για
την Πρωτοχρονιά· και πάλι καλά που τους βρήκα-
με και τους δύο ζωντανούς. Ιδέα του Προκόπη ήταν
να πιουν τρία μπουκάλια ρούμι πριν έρθουν στο σπί-
τι από το ανθοπωλείο που τους είχα στείλει. Ιδέα του
μαλάκα, έτσι, για το καλό! Ε, πάρ’ τε τα τώρα, τους
λέω. Νοσοκομείο δέκα μέρες και άμα σας αρέσει!
Αλλά δεν παραπονιέμαι. Τι άλλο πια να κάνει,
σκέφτομαι. Είναι αρχή ακόμα, όλα γρήγορα έγιναν,
θα τον μάθω, πού θα μου πάει! Και ξαφνικά βρίσκω
τα εισιτήρια στο σακάκι του: δυο εισιτήρια για Ιτα-
λία! Εμένα δεν μου είχε πει κάτι για ταξιδάκι… Αυτό
ήτανε, η γκόμενα μας έλειπε, άρχισα να φορτώνω.
Τον πιάνω απευθείας για να μάθω και μου λέει πως
είναι γι’ αυτόν και τον Προκόπη. Ε, ρε, τι πάθαμε!
Ήθελαν γλέντια τα αγόρια μου! Και βρήκαν να πάνε
στην Ιταλία λίγο πριν κάνει το μπαμ ο κορονοϊός…
«Όχι, αγοράκι μου, τώρα να μη γυρίσεις γιατί
υπάρχουν πιθανότητες να είσαι θετικός», του είπα
στο τηλέφωνο και του το έκλεισα! Ε, μετά έβγαλαν
απαγορευτικά από τα αεροδρόμια και δεν μπορού-

24