Page 20 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ

όταν εκείνος πήγαινε στην πέμπτη τάξη. Ήταν διαφο-
ρετικός από τους άλλους. Τον είχε κάνει να πιστέψει

πως τα γράμματα δεν θέλουν βία. Πως δεν μπαίνουν
μέσα στο κεφάλι των παιδιών με το ξύλο, αλλά με την
αγάπη. Ήταν εκείνος που για πρώτη φορά του είχε
φέρει να διαβάσει κάτι άλλο πέρα από τα σχολικά βι-
βλία και του είχε δώσει έτσι την ευκαιρία να περιπλα-
νηθεί στον μαγικό κόσμο των λέξεων, να πλάσει εικό-
νες με τη φαντασία του, ν’ αναπλάσει πρόσωπα. Θυ-
μάται ακόμη πως τον καιρό που διάβαζε εκείνο το βι-
βλίο έβλεπε όνειρα που ανάσταιναν μία-μία τις σκη-

νές του. Πως είχε ταυτιστεί με τον ήρωα που γνώριζε
μονάχα μέσα από τις αράδες του.
Τον γοήτευε το ενδεχόμενο μια μέρα κι αυτός να
μπορεί να καθίσει στην έδρα και να καθοδηγήσει τους
νεαρούς μαθητές στον μαγικό κόσμο των γραμμάτων
και των βιβλίων. Ήθελε να πιάσει το χέρι των μικρών
παιδιών και να τα ορμηνέψει πώς να γράφουν πάνω

στις γραμμές, πώς να κάνουν στρογγυλά τα όμικρον
και τα άλφα και μακρουλά και ίσια τα γιώτα. Δυστυ-
χώς τα όνειρά του έμειναν όνειρα.
Άλλες φορές του έμπαινε στο μυαλό η ιδέα να γυ-
ρίσει και να γνωρίσει ολάκερο τον κόσμο. Να πάει σε
όλα εκείνα τα μέρη για τα οποία είχε διαβάσει ή είχε
ακούσει, να γεμίσουν τα μάτια του εικόνες, να γεμί-
σει εμπειρίες η ψυχή του. Του άρεσε ο τόπος του, μα
ήταν μικρός, σαν να τον στένευε, σαν να μην τον άφη-

24