Page 16 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ

τούν μεταξύ τους, μέσα κι έξω από το μικρό καφε-
νείο, κι εκείνος επέστρεψε στο σπίτι γρήγορα. Μήτε
να φάει ήθελε μήτε να πιει, μήτε μπορούσε να σφαλί-

σει τα μάτια του και να παραδοθεί σ’ έναν αμέριμνο
ύπνο δίχως να σκέφτεται, δίχως να έχει τον φόβο της
αμαρτίας. Γιατί πίσω από τις λέξεις που είχε ακούσει
καραδοκούσαν και κυριαρχούσαν η εκδίκηση και η
τιμωρία. Δεν θα μπορούσε δηλαδή ο Θεός, αφού εί-
ναι παντοδύναμος, να γεννά τον άνθρωπο έτσι που
να έχει ήδη μέσα στο μυαλό του και στην ψυχή του
τους σπόρους του καλού; Γιατί θα έπρεπε να δοκιμά-
ζονται οι άνθρωποι με πόνο και με πείνα και με στέ-
ρηση της περιουσίας τους για να πιστέψουν; Γιατί η
πίστη θα έπρεπε να θεμελιώνεται στον φόβο;
Την ώρα που τα σκεφτόταν αυτά, όμως, ξαπλωμέ-
νος στο κρεβάτι του, ένιωθε μέσα του τον τρόμο. Δί-
σταζε ακόμη και να κοιτάξει έξω από το στενό τοξω-
τό παραθυράκι του δωματίου του. Φοβόταν πως θα
έβλεπε το φοβερό πρόσωπο του Μωάμεθ και τα μά-
τια του τα ολοκόκκινα, πως θ’ αντίκριζε τη φωτιά που
καίει τις σάρκες των άπιστων και θ’ άκουγε τη φωνή

του, βραχνή και απειλητική, από τα βάθη του λάρυγ-
γα: «Μην είσαι από αυτούς που αμφιβάλουν. Η τιμω-
ρία τους δεν θ’ αργήσει, ούτε θα λιγοστέψει».
Σκεφτόταν: γιατί να μην είναι σαν τ’ άλλα παιδιά
της ηλικίας του, που πίστευαν χωρίς να σκέφτονται,
κι όλη την ημέρα ήταν χαρούμενα, δίχως να περνούν
από το μυαλό τους τέτοιου είδους ανησυχίες. Γιατί να

20