Page 5 - «Η νοσταλγία του παλιού πόνου» - Αγγελική Μπούλιαρη
P. 5
Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Στ’ ορκίζομαι
Μην κλάψεις!
Το ξέρεις πως δάκρυα δεν ωφελούν.
«Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ,
στην κόχη τούτη τη μικρή,
σ’ όλη τη γη τη χάλασες».
Διαγραφή.
Ένα βήμα μπροστά.
Αν έβρισκες τη δύναμη να ξαναγεννηθείς;
Άλλαξε ρότα και εκ διαμέτρου αντίθετα
οδήγησε το μικρό σου πλεούμενο
κι είσαι –στ’ ορκίζομαι– ακόμα
το μικρό παιδί που παίζει στ’ αυλάκι
με το χαρτονένιο καραβάκι.
Κουράγιο!
11
