Page 8 - «Η νοσταλγία του παλιού πόνου» - Αγγελική Μπούλιαρη
P. 8
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ
Δεν θέλω οίκτο
Δεν θέλω οίκτο. Ο οίκτος μ’ έφερε εδώ.
Ούτε την κριτική σας θέλω.
Τον δρόμο της προσαρμογής μού δείχνετε,
όμως ξεχνάτε γιατί δοκίμασα αυτή τη διαδρομή.
Το ξέρω, θα με διαγράψετε.
Μα έτσι κι αλλιώς το περιθώριο
οικείο μού ήταν πάντα.
Φως
Κάποιος ας με τραβήξει έξω
απ’ αυτά τα εφιαλτικά σκοτάδια.
Φοβάμαι.
Κάποιος ας με τραβήξει στο φως.
Στις καλαμιές ο ήλιος φώτιζε.
Το βρεμένο φανελάκι στέγνωνε
στη ζέστα του,
κι η θάλασσα είχε δροσιά κι αρμύρα.
Τα χείλια σου τότε ήταν φως!
14
