Page 7 - Αλμυρά ευλογημένα βλέμματα - Άνεμος Εκδοτική
P. 7
ΑΛΜΥΡΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ
«Βλέπεις, βρε αγόρι μου, πόσο σε αγαπά η αδελ-
φούλα σου;» ρωτά ρουθουνίζοντας η μάνα με τις τύ-
ψεις να τη συντροφεύουν.
Δύσκολα κατάφερα να καταπιώ τους αφρούς που
ένιωθα να φτάνουν στο στόμα μου.
Ο πατέρας, ρουφώντας με προσοχή το καϊμάκι
του καφέ του, χαμογελούσε αμέτοχος· μου έκλεισε
συνωμοτικά το μάτι με το γνώριμο καθησυχαστικό
του νεύμα.
11
