Page 5 - Η χρυσή κύλικα - Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα - Άνεμος Εκδοτική

1
Καλλινίκη

Η λιπόσαρκη γυναικεία φιγούρα έμοιαζε περισσότερο με
αερικό, καθώς σιγογλιστρούσε μέσα στην ανεμοζάλη της κα-
ταιγίδας. Τα κύματα έσκαζαν με εκκωφαντικό κρότο στα κο-
φτερά βράχια της Πειραϊκής και σήκωναν αφρισμένα σύννε-
φα στον ουρανό. Κι όμως εκείνη, μέσα στην απόλυτη ερημιά,
αφού ακόμη και τα αδέσποτα σκυλιά είχαν τρυπώσει σε όποιο
καταφύγιο βρήκαν για να αποφύγουν τη θεομηνία, προχωρού-
σε αργά, τελετουργικά προς την άκρη του βράχου. Από την κί-
νησή της φαινόταν ότι είχε περάσει την πρώτη νεότητα. Για την
ακρίβεια, ήταν μάλλον μεσόκοπη αν και ο λεπτοκαμωμένος σω-
ματότυπος την έδειχνε νεότερη. Τα χείλη της μυστήριας γυναί-
κας (γιατί μόνο μια μυστήρια θα πήγαινε στα βράχια της Πειρα-
ϊκής με τέτοιο καιρό) ψιθύριζαν κάποιον ύμνο και στο προτε-
ταμένο δεξί χέρι της κρατούσε μια χρυσή κύλικα. Όταν έφτα-
σε στην άκρη του βράχου έγειρε την κύλικα προς τα κάτω και
έκανε σπονδή στον οργισμένο Ποσειδώνα. Αν κάποιος ήταν
δίπλα της, θα την άκουγε να παρακαλάει τον θεό να την συγ-
χωρήσει για την ιεροσυλία που είχε γίνει εξαιτίας της στον ναό
του. Αλλά δεν ήταν κανείς δίπλα της. Μόνο ένα θεόρατο κύμα