Page 10 - Η χρυσή κύλικα - Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα - Άνεμος Εκδοτική
P. 10

ΝΑΤΑΣΑ ΚΥΡΚΙΝΗ-ΚΟΥΤΟΥΛΑ

           λον. Ο Φίλιππος πάντως συνεχώς πολεμούσε και συνεχώς νι-
           κούσε. Ο Τυρίμμας ήταν σχεδόν σε όλες τις εκστρατείες μαζί
           του. Όταν έφταναν καλά νέα για νίκες και επιτυχίες, οι άνδρες
           του σπιτιού, δούλοι και μη, αλάλαζαν με ενθουσιασμό και στον
           ανδρώνα τα συμπόσια έδιναν και έπαιρναν. Αλλά τι συμπόσια!
           Καμία σχέση με τις συνάξεις που γίνονταν στο σπίτι μου, όπου
           το πολύ πολύ ακούγονταν μέχρι το υπνοδωμάτιό μου μουσι-
           κές, τραγούδια και γέλια. Εδώ μεθούσαν και έχαναν κάθε αυ-
           τοέλεγχο. Καβγάδιζαν, βρίζονταν, δέρνονταν και επιδίδονταν
           σε διάφορες ασχημίες, αν κρίνω από τις μεθυσμένες αλλά σπα-
           ρακτικές γυναικείες κραυγές που έφταναν ως το στρώμα μου,
           στην άλλη άκρη της έπαυλης.
              Ώσπου, ένα βράδυ, δεν τους έφτανε το όργιο στον ανδρώ-
           να,  αλλά  εισέβαλαν  και  στο  δικό  μας  φτωχικό  καταφύγιο.
           Κρατώντας πυρσούς στα χέρια και στεφανωμένοι με κισσούς,
           τάχα μου επειδή λάτρευαν τον Διόνυσο, ήρθαν να προμηθευ-
           τούν νέα «σκεύη» για την ηδονή τους, ανάμεσα στις κατάκο-
           πες δούλες του μαγερειού. Ούτε η βρόμα και η απλυσιά μας δεν
           τους εμπόδισε, έτσι μεθυσμένοι που ήταν. Αντίθετα, φαίνεται
           ότι τους ερέθιζε περισσότερο. Επειδή κατάλαβα κάτι από τα
           λόγια τους όταν ακόμη διέσχιζαν τη μακριά αυλή (τουλάχιστον
           εδώ με ωφέλησαν τα ελληνικά μου), πρόλαβα και σύρθηκα, όσο
           πιο αθόρυβα μπόρεσα, πίσω από ένα σωρό κάρβουνα και έσυ-
           ρα επάνω μου ένα σκονισμένο τσουβάλι. Αποδείχθηκε σωτή-
           ριο μέχρι τη στιγμή που η καρβουνόσκονη μου προκάλεσε ακα-
           τάσχετο βήχα. Αμέσως ένας από τους σατύρους στράφηκε στο
           μέρος μου. Πέταξε μακριά το τσουβάλι που με σκέπαζε και με
           βούτηξε από το μαλλί με προφανείς διαθέσεις. Θόλωσα. Άρ-
           παξα τη μασιά που πιάναμε τα κάρβουνα και την κοπάνησα
           με δύναμη στο κεφάλι του. Εκείνος ούρλιαξε από τον πόνο και
           πλημμύρισε από αίμα, σαν τον Κύκλωπα. Ευτυχώς από το με-
           θύσι και τον πόνο τρέκλισε κι έτσι βρήκα τον χρόνο να το σκά-
           σω. Αλλά για πού;

                                       14
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15