Page 19 - «Ευτοπία-τα χρόνια του μανιφέστου» - Άννη Παπαθεοδώρου - Άνεμος Εκδοτική

ΕΥΤΟΠΙΑ • ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ

Ποιος τα έκανε όλα μέχρι εκείνη τη στιγμή; Και πώς τα
προλάβαινε; Ξαφνικά κατάλαβα πως τίποτα δεν γινόταν από
μόνο του και μαγικά, όπως φαίνεται είχα την εντύπωση. Ξαφ-
νικά έγινα ένας πανικόβλητος νεαρός που δεν ήξερε από πού
ν’ αρχίσει. Εκ των πραγμάτων.
Ευτυχώς τα τυπικά ήταν τακτοποιημένα. Οι γονείς μου τα
είχαν σχεδόν όλα φροντίσει, παρότι λόγω ηλικίας και υγείας
δεν είχαν κανέναν λόγο να το κάνουν. Δεν ήταν υποχρεωμέ-
νοι. Ήταν, όπως κατάλαβα τότε, αλλά και αργότερα, συνετοί
και προνοητικοί και με είχαν, όπως θα έλεγαν οι συγγενείς και
οι φίλοι, τακτοποιήσει. Βρήκα λεφτά στην τράπεζα, τον δικη-
γόρο τους που μ’ ενημέρωσε για τα περιουσιακά μας –πλέον
δικά μου– στοιχεία και την οικογενειακή επιχείρηση να με πε-
ριμένει. Και πώς να τα διαχειριστώ όλα αυτά; Δεν ήταν εύκο-
λο. Εκ των πραγμάτων.
Πάει η ανέμελη ζωή. Πάνε οι διασκεδάσεις. Πάνε τα γλέ-
ντια. Πάνε οι φιλεναδίτσες. Πάνε τα ποτά και τα ξενύχτια. Εκ
των πραγμάτων.
Η ζωή άλλαξε ραγδαία και δραματικά. Πρωινό εγερτήριο
αξημέρωτα. Η δουλειά δεν περιμένει, ιδιαίτερα άμα είναι δική
σου. Μέχρι αργά στο γραφείο. Καφές, σάντουιτς και πολύ
άγχος. Πώς ένας πιτσιρικάς να διαχειριστεί το ανθρώπινο δυ-
ναμικό; Τα μαθαίναμε στο πανεπιστήμιο: διαχείριση ανθρώ-
πινου δυναμικού. Κουραφέξαλα. Άντε κάν’ το με σύμβου-
λο τα βιβλία. Άντε κάν’ το χωρίς εμπειρία στους ανθρώπους,
στις σχέσεις, στη ζωή. Πενήντα βιβλία θα μπορούσα να γρά-
ψω τώρα. Πενήντα βιβλία για τη μηδενική αξία αυτών των βι-
βλίων.
Και μετά σπίτι. Άλλο βουνό μπροστά σου. Να φας, να πλυ-
θείς, να τακτοποιήσεις, να συγυρίσεις, να ψωνίσεις, να δεις
τους λογαριασμούς, να τους πληρώσεις, να… να… να… Φυ-
σικά υπήρχε υπηρετικό προσωπικό γι’ αυτές τις δουλειές. Η
οικονομική κατάσταση της οικογένειάς μου το δικαιολογού-

25