Page 12 - Ψυχή σαν θάλασσα - Άνεμος Εκδοτική

ΠΟΠΗ ΓΚΕΡΟΥΣΗ

ενώ ήταν τόσο έξυπνη δεν έκανε τη δουλειά που της
αρμόζει. Που της έτυχαν τόσα βάσανα και δεν ζού-

σε τη ζωή που είχε ονειρευτεί. Που ενώ ήταν γεν-
νημένη για μεγαλεία δεν απολάμβανε το παραμικρό.
Που ενώ είχε γεννηθεί καταπώς πίστευε για να έχει
τα πάντα, δεν είχε τίποτα. Πίκρα, ξίδι και χολή ήταν
γεμάτη η ψυχή της κυρίας Μυρτώς. Αναμασούσε
συνέχεια τις ίδιες πίκρες που όμοια με αγαλματάκια
είχαν στολίσει το σπίτι τους και κανείς άλλος πια
δεν χωρούσε να ζήσει εκεί μέσα. Η Φωτεινή μεγά-
λωσε μες στη μοναξιά και την πικρόχολη ατμόσφαι-

ρα του σπιτιού της να κολλά στα πνευμόνια της. Η
μητέρα της την βάφτισε «Φωτεινή» κατά την επιθυ-
μία της γιαγιάς της και μητέρας της κυρα-Μυρτώς,
Πηνελόπης, που αφήνοντας τη Σμύρνη είχε στυλώ-
σει το βλέμμα στην Αγία Φωτεινή πέρα στον Φρα-
γκομαχαλά κι έκανε δυο μέρες να ξαναμιλήσει. Σαν
να είχε βίαια ξεριζωθεί από μια ζεστή και γλυκιά μή-

τρα η Πηνελόπη ποτέ δεν ξέχασε το συγκεκριμένο
συναίσθημα, ούτε τη μυρωδιά της φωτιάς που πάντα
την έκανε ν’ ανατριχιάζει. Ούτε αυτή μα ούτε και
κανένας άλλος ξέχασε ποτέ. Η τελευταία εικόνα, η
Αγία Φωτεινή. Έτσι, η Φωτεινή δεν μπορούσε παρά
ν’ αγαπηθεί πολύ. Από όλους. Έπειτα ήταν αυτή η
χρυσαφιά λάμψη στο δέρμα, είχε πέσει στην αντίλη-
ψή τους από πολύ νωρίς, απ’ όταν ήταν μωρό ακόμη.
Η Φωτεινή είχε με τον καιρό μετατραπεί στο «αντι-

18