Page 6 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική
P. 6
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ
ζες από τις ελιές και τα κλήματα. Χρειάστηκε να χτι-
στούν ξερολιθιές, να διαμορφωθούν στενές επίπεδες
πεζούλες στον λόφο, για να σταθεί το χώμα στο επι-
κλινές έδαφος. Και χύθηκε πολύς ιδρώτας μέχρι να
φύγουν οι πέτρες και να μπορεί πιο εύκολα να συρθεί
το αλέτρι μέσα στο χώμα για να το αφρατέψει και ν'
αρχίσει η γη ν’ αποδίδει καρπούς.
Τα σπίτια του χωριού ήταν χτισμένα από ακατέρ-
γαστη πέτρα και μόνο πού και πού μπορούσες να δεις
παραστάδες και ανώφλια από λαξευμένο πωρόλι-
θο. Τα περισσότερα ήταν μικρά, ισόγεια ή με το πολύ
έναν όροφο. Υπήρχαν ωστόσο και κάποια δίπατα,
χωρίς πολλά μπαλκόνια και παραθύρια. Ήταν χτι-
σμένα κολλητά κι έδιναν την αίσθηση ότι το ένα στή-
ριζε το άλλο, ότι αυτό που βρισκόταν σε χαμηλότερο
επίπεδο σήκωνε, έφερε στην πλάτη του, εκείνο που
βρισκόταν λίγο πιο πάνω. Ανάμεσά τους ελίσσονταν
λιθόστρωτα στενά καλντερίμια, που όλα οδηγούσαν
σε μια μικρή, ακανόνιστου σχήματος πλατεία, η οποία
στο κέντρο είχε έναν θεόρατο πλάτανο και στην ανα-
τολική άκρη ένα μικρό καφενεδάκι.
Αλλά γι’ αυτόν, τούτο το χωριουδάκι, πολύ μικρό
για να σημειωθεί καν σαν κουκίδα στον χάρτη, ήταν
το κέντρο του κόσμου, ήταν ο παράδεισός του.
Τον έλεγαν Ομέρ και είχε όλα τα χαρακτηριστι-
κά της ράτσας του: λιγνός, ψηλός για την ηλικία του,
μαυριδερός, με πυκνά μαύρα μαλλιά και δυο μεγάλα
10
