Page 8 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική
P. 8
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ
Τα καλοκαίρια έβλεπε τα δέντρα να λιάζονται,
τους καρπούς να ωριμάζουν, κι ένιωθε να έρχεται μέ-
χρι μέσα στο δωμάτιο η γλυκερή μυρωδιά από τα χα-
ρούπια και τα πεσμένα αχλάδια και τα σύκα. Από εκεί
μπορούσε ν’ ακούει τους θορύβους της φύσης, το τρί-
ξιμο των κλαδιών στον παραμικρό άνεμο, το θρόισμα
των φύλλων, τα βήματα των περαστικών, κι από πιο
μακριά τις φωνές των βοσκών που προσπαθούσαν να
τιθασεύσουν τα ζώα τους. Έρχονταν στ’ αυτιά του
οι ήχοι από τα κουδούνια των κοπαδιών, που έμοια-
ζαν με μικρές καμπάνες από εκατοντάδες εκκλησίες
μαζί. Άκουγε τις φωνές των γεωργών που αλώνιζαν
τον καρπό της χρονιάς τους. Έβλεπε μέχρι κάτω στον
κάμπο τ’ αμπέλια καταπράσινα να κυματίζουν στον
άνεμο, με τα σταφύλια τους ώριμα πια να γυαλίζουν
ανάμεσα στα κλήματα. Κι αργότερα τις μακριές σει-
ρές από τ’ απλωμένα στον ήλιο σταφύλια, που ξεραί-
νονταν σιγά-σιγά και γίνονταν γλυκιά σταφίδα.
Tον χειμώνα μπορούσε ν’ ατενίζει τη βροχή να πέ-
φτει πάνω στα δέντρα, και τα πουλιά να ψάχνουν
απάγκιο ανάμεσα στα κλαδιά τους, κι ύστερα να τα
παρακολουθεί να τινάζουν τα φτερά τους, μόλις κό-
παζε η βροχή, για να φύγουν οι σταγόνες από πάνω
τους. Μπορούσε να βλέπει μέχρι τ’ απέναντι βουνά
με τις άσπρες κορφές, και να σκέφτεται και να συ-
μπονά τα ζώα που ήταν αναγκασμένα να ξαπλώνουν
και να ζουν μέσα στο χιόνι.
12
