Page 10 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ

Το ενδεχόμενο όμως ο Θεός να ζει ανάμεσά μας,
τον τρόμαζε. Μπορεί να εμφανιζόταν με τη μορφή κά-

ποιου από τους χωριανούς του, μπορεί να ήταν εκεί-
νος που κάπνιζε προχτές τον ναργιλέ μέσα στο στε-
νόχωρο, γεμάτο καπνό καφενείο, μπορεί να ήταν εκεί-
νος ο αλήτης που εμφανίστηκε από το πουθενά και ζη-
τιάνευε στα σοκάκια του μικρού χωριού. Είχε ακού-
σει πως ο Θεός μπορεί ν’ αλλάξει σχήμα και όγκο και
ύλη. Να πάρει τη μορφή ακόμη κι ενός ζώου, ενός δέ-
ντρου, μιας πέτρας, ενός χόρτου ταπεινού. Μπορούσε
να γίνει μυρωδιά, καπνός, γέψη, ήχος. Να εμφανιστεί

μπροστά σου έξαφνα και να εξαφανιστεί το ίδιο εύκο-
λα από προσώπου γης.
Γεννήθηκε μουσουλμάνος, μα ζούσε πλάι στους
χριστιανούς. Το χωριό του βρισκόταν ανάμεσα σε
δυο χριστιανικά χωριά και είχε συχνά παρτίδες μαζί
τους. Τι είχαν εξάλλου να μοιράσουν; Μονάχα στον
Θεό διέφεραν. Και σε τούτα τα μέρη ο Αλλάχ με τον

Χριστό ήταν γειτόνοι, ο ένας στην εκκλησιά του κι ο
άλλος στο τζαμί του. Δεν μάλωναν. Ο Ομέρ φαντα-
ζόταν πως τις νύχτες, που κοιμούνται οι άνθρωποι,
εκείνοι ξεπορτίζουν και συναντιούνται, κάνουν βίζιτα
ο ένας στο κονάκι του άλλου, για ν’ ανταλλάξουν δυο
κουβέντες, να πιούνε μια ρακή και να μιλήσουν για το
πού πάει ο κόσμος.
Τούτη η αθώα αρχικά αναζήτηση του Θεού, που
είχε ξυπνήσει λες μαζί με τους χυμούς και τις ορμές

14