Page 7 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΣΠΙΘΑ

ανήσυχα μαύρα μάτια που σπίθιζαν από εξυπνάδα
και ανησυχία. Ήταν το πρώτο παιδί του Μουράτ και
της Αϊσέ, που και οι δύο είχαν γεννηθεί και μεγαλώ-

σει στο ίδιο χωριό.
Το δωμάτιο που μοιραζόταν με τ’ άλλα τέσσερα
μικρότερα αδέρφια του βρισκόταν στον πρώτο όρο-
φο του σπιτιού. Δεν είχε μπαλκόνι, μονάχα ένα στε-
νό τοξωτό παράθυρο, απ’ όπου μπορούσε να βλέπει
ως κάτω τον μικρό κάμπο και ως τ’ αντικρινά βου-
νά, που μέριαζαν θαρρείς σε κάποιο σημείο και φαι-
νόταν ανάμεσά τους, μακριά πολύ, μια γαλανή λωρί-
δα θάλασσας.
Πόσο του άρεσε να κοιτάζει από εκείνο το παρά-
θυρο! Άφηνε το βλέμμα του να ταξιδεύει, και η ψυχή
του λες και ακολουθούσε τα μάτια του. Άνοιγε τα πα-
ραθυρόφυλλα και δοκίμαζε με όλες τις αισθήσεις του
τον κόσμο. Η ακοή, η όσφρηση, η γέψη, όλα ικανο-
ποιούνταν από τούτο το μικρό άνοιγμα στον πέτρι-
νο τοίχο. Κι ήταν τόσο πεινασμένες, τόσο διψασμέ-
νες οι αισθήσεις του για τον κόσμο, που δεν μπορού-
σε με τίποτα να τις χορτάσει. Μονάχα με τη φαντα-

σία καμιά φορά, όταν με τα μάτια κλειστά αφηνόταν
να φεύγει από το φτωχό του σπίτι, να περνά ανάμε-
σα απ’ τα βουνά και να φτάνει στη θάλασσα. Όμως
εκεί ακριβώς, στη θάλασσα, σταματούσαν όλα του τα
όνειρα. Από βουνά και κακοτράχαλα γνώριζε καλά,
μα το νερό, το πολύ νερό, δεν ήξερε να το κουμαντά-
ρει και το φοβόταν.

11