Page 11 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΣΠΙΘΑ

της εφηβείας, άρχισε να μεγαλώνει μέσα του μέρα τη
μέρα, ιδίως απ’ όταν άρχισε να καταλαβαίνει και να

παίρνει τοις μετρητοίς τα λόγια των περαστικών από
το χωριό ιμάμηδων, που έρχονταν συχνά πυκνά να
κηρύξουν τον λόγο του Προφήτη.
Πέρα από κάποια βασικά γράμματα που έμαθε
από έναν ιμάμη που εκτελούσε και χρέη δασκάλου,
άλλα δεν ήξερε, ούτε και ήθελε να μάθει. Η τουρκική
γλώσσα τού ήταν σχεδόν ξένη, καθώς εκείνος και οι
περισσότεροι στο χωριό μιλούσαν ρωμαίικα, έχοντας
απωθήσει σχεδόν από τη μνήμη τους τη λαλιά της ρά-

τσας τους. Στο ρωμαίικο σχολείο του γειτονικού χω-
ριού πήγε μέχρι την τρίτη τάξη κι έμαθε ίσα να δια-
βάζει και να γράφει. «Τον φτάνουν τα γράμματα που
έμαθε», έλεγε ο πατέρας του, αφού, έχοντας μεγάλη
φαμελιά, χρειαζόταν περισσότερο χέρια για τα χω-
ράφια και τ’ αμπέλια παρά μυαλό. Αλλά μεγαλύτε-
ρο ρόλο στην απόφαση του πατέρα να τον σταματή-

σει από το σχολείο θα πρέπει να έπαιξε η γνώμη του
κόσμου, που θεωρούσε άπρεπο να πηγαίνει στο ίδιο
σχολείο με τους χριστιανούς.
Ο καιρός που είχαν εγκατασταθεί σε τούτο τον
τόπο ήταν άγνωστος. Κανείς δεν μπορούσε να πει
με ακρίβεια πότε είχαν έρθει εδώ οι πρώτοι κάτοι-
κοι. Πότε οι πρώτοι χτίστες άρχισαν να σβήνουν τον
ασβέστη και να βάζουν τη μία πέτρα πάνω στην άλλη,
σηκώνοντας τα πρώτα σπίτια. Πότε άρχισαν οι πρώ-

15