Page 14 - Σπίθα - Άνεμος Εκδοτική

ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΛΟΥΡΗΣ

θρώπων, και πως καταγράφει διαρκώς στα τέσσερα
μεγάλα του κιτάπια καθενός τα κρίματα, για να κάνει

στο τέλος τον λογαριασμό και να του δώσει την τιμω-
ρία ή τον παράδεισο. Ένιωθε πως έπρεπε ή ν’ απαλ-
λαγεί από τον φόβο εκείνο ή να συμβιβαστεί μαζί του,
όπως εξάλλου έκαναν όλοι. Κι όσο περνούσαν οι μέ-
ρες, γινόταν πιο στενόχωρος, πιο συλλογισμένος, με
περισσότερες απορίες.
Εκείνο το βράδυ πάλι είχε φτάσει ιμάμης στο κα-
φενείο. Από την προηγουμένη ο τελάλης του χωριού
με βροντερή φωνή είχε ανακοινώσει την έλευσή του.

Ο Ομέρ άκουσε από τα χείλη του ιερού λειτουργού,
μισά τουρκικά μισά ρωμαίικα, τα λόγια του Θεού:
«Θα σας δοκιμάσουμε με λίγο φόβο, με λίγη πείνα και
με απώλεια από την περιουσία σας κι από τους καρ-
πούς σας». Τρόμαξε και για ώρα δεν άκουγε τα υπό-
λοιπα. Γιατί ένας Θεός να δοκιμάζει με πείνα και με
στέρηση τον άνθρωπο, κι όχι μ’ ελεημοσύνη και κα-

λοσύνη; Και γιατί με φόβο; Και γιατί με θάνατο; Δεν
θα μπορούσε με άλλο τρόπο ο Θεός να φέρει στον
δρόμο του τον άνθρωπο; Γιατί κάποιος ν’ αναγκαστεί
να στριμωχτεί, να πονέσει, να πεινάσει, για ν’ αντα-
μειφθεί έπειτα από τον Θεό;
Ύστερα ήρθε στ’ αυτιά του η φράση: «Μην είσαι
από αυτούς που αμφιβάλουν», κι είδε τα μάτια τα φλο-
γισμένα του ιμάμη να τον κοιτούν, σαν να ψυχανε-
μίστηκε ο αντιπρόσωπος του Θεού πως δεν πίστευε,

18