Page 12 - «Πάμε μια βόλτα;» - Μαρία Βουζουνεράκη - Άνεμος Εκδοτική

ΜΑΡΙΑ ΒΟΥΖΟΥΝΕΡΑΚΗ

πάρει ήδη τη θέση τους δίπλα στη σορό. Τελικά,
όση ώρα και να παρέμενε εκεί, δε θα μπορούσε να
ολοκληρώσει όσα ήθελε να της πει. Το μυαλό της
σταματούσε κατά διαστήματα. Εκεί που ήθελε να
συνεχίσει, εκεί σκεφτόταν τα πρακτικά ζητήματα
που είχε κληθεί να αντιμετωπίσει, έως ότου η Μυρ-

τώ μεταφερθεί στην τελευταία της κατοικία. Ψέλλι-
σε ένα «ευχαριστώ» σαν το επιστέγασμα της σκέ-
ψης της. Εκείνη θα καταλάβαινε τον λόγο.
Το σούσουρο που δημιουργήθηκε ξαφνικά την
ανάγκασε να στρέψει το κεφάλι στην πόρτα της εκ-
κλησίας, όπου είχε κάνει την είσοδό της η Νεφέλη,
η κόρη της Μυρτώς. Στεκόταν στην πόρτα φορώ-
ντας ένα μαύρο παλτό, που την κάλυπτε από τον
λαιμό ως τα νύχια. Το πρόσωπό της κρυβόταν πίσω

από τα τεράστια μαύρα της γυαλιά. Κοντοστάθη-
κε και την κοίταξε, μετά στάθηκε δίπλα της και της
έπιασε το χέρι χωρίς να ανταλλάξουν κουβέντα.
Είχε τόσο απορροφηθεί στις σκέψεις της, που δεν
είχε προσέξει ούτε καν την παρουσία του Μίλτου
ο οποίος στεκόταν απέναντι της, ανάμεσα στον
Κωνσταντίνο και στον Αλέξανδρο.

Ύστερα από λίγο η τελετή άρχισε. Κοίταξε τον
κόσμο που είχε μαζευτεί. Αναρωτήθηκε πού να
ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια. Ο θάνατος είναι μια

16