Page 9 - Το ποτάμι στον καθρέφτη - Αικατερίνη Τεμπέλη - Άνεμος Εκδοτική

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

ματωμένα γόνατα, να φτιάχνεις σπαθιά. Χάρτι-

να καραβάκια βούλιαζαν σ’ ένα θολό ποτάμι. Κι
ένα σκιάχτρο σε πλησίαζε αθόρυβα. Σταμάτη-
σες απότομα και φίλησες τα μαλλιά μου.
Βικτώρια. Tα αδέρφια βγήκαν και μου ’γνε-
ψαν συνωμοτικά, υψώνοντας ένα μπουκάλι
ρούμι. Ένας τους έστριβε τσιγάρο και σχεδόν
χόρευε. Καλή φάση. Τους χαιρέτησα με τον δεί-
κτη να πιέζει απειλητικά τον κρόταφο και ση-
κωμένη τη σκανδάλη. Μπήκαν στο νόημα. Έξυ-

πνα παιδιά.
Από κάπου άκουσα μια μελωδία. Ο ρυθμός μ’
αιχμαλώτισε. Χτύπησα τα δάχτυλα στο γόνατο,
σαν να βασάνιζα ένα ανύπαρκτο τουμπερλέκι.
Έπαιζαν δυο τύποι με παράξενα ρούχα. Τσιγ-
γάνοι, αν κατάλαβα σωστά. Γιουγκοσλάβικο
τραγούδι. Θα μου πεις, που την θυμήθηκες τώρα

τη Γιουγκοσλαβία; Άλλαξε ο χάρτης.
Τους φαντάστηκα όμως σ’ άλλες εποχές,
να τριγυρνούν στους κάμπους μ’ ένα χρωματι-
στό κάρο. Να φτάνουν ώς την Ουγγαρία και να
συνεχίζουν, ανάβοντας φωτιές και χορεύοντας
όλη νύχτα. Να τραβούν μαχαίρια για γυναίκες
με κόκκινες φούστες και το πρωί να μη θυμού-
νται τίποτα. Τώρα οι πατρίδες τους, κομματια-

13